Silliesullie

  Het resultaat van de yoghurtmachine. Ik deed een liter "gewone"melk met erdoor geroerd 5 eetlepels biologische boerenland yoghurt om er zogenaamde levende culturen in te krijgen. En liet dit ehm eigenlijk vrij lang in die machine zitten broeien, ik was het eerlijk gezegd vergeten. En voor het slapengaan dus snel even in de koelkast gezet. Want het is dan vrij warm en eigenlijk nog dunnig ook.(omdat het warm is? ) En wie eet er nu warme yoghurt brrrrr... Maar dan de volgende dag was het gewoon echt lekker, wel wat "brokkeliger"dan je van gewone yoghurt gewend bent, op de foto nog te zien, maar je roert het zo tot normale structuur als je even roert.  Wij deden er een banaan in stukjes en gewone simpele muesli doorheen. Yummie. Ik wil wel eerlijk zeggen, dat het gewoon yoghurt-achtige is hoor, niet dat er opeens een soort van hemelse slagroomachtige heerlijkheid in de potjes zat, het is geen ehm magie ofzo.... Het was bij ons in ieder geval een stuk minder

  Bij de lidl stond er een yoghurtmachine naar mij te roepen; Neem mij mee, neem mij mee.... En ehm aangezien ik geen impulsaankopen meer wil doen waar ik uiteindelijk niet zo veel mee ga doen, negeerde ik het in eerste instantie. Maar het geheel liet mij niet los, een vriendin stuurde berichtjes erover dat zij hem ging kopen maar dat het haar ook echt wat voor mij leek..... Het foldertje van desbetreffende winkel kwam wat laat door de brievenbus en daar stond ie ook al in.... kijk nou zelf eens leuke kleine glazen potjes met fleurige deksels. En je zou er ook soja-yoghurt mee kunnen maken ( moet ik nog proberen hoor, maar ik lees goede berichten). De oudste zoon die thuis was bromde tegen me waarom KOOOOOP je hem dan gewoon niet?  voor die paar euro, is het leuk toch, of niet en dan knal je hem gewoon op marktplaats. YOLO (you only live once) En ik deed het, nu staat dus achter nieuwsgierige siamees en ziek-thuis-hoestende-kleinste-meisje, mijn eerste yoghurt te e

  Ik ben dol op schapen, maar sinds korte tijd staan ze opeens in "onze"duinen. KLIK    Dit ter bevordering van het broedgebied van de Tapuit, een klein vogeltje. Ik moet er wel aan wennen en onze kinderen ook, om over onze hond nog maar te zwijgen... Maar zo leuk ik deze duingrazers vind....   Zo vervelend vind ik sommige kindgrazertjes... Zo noem ik sommige vriendjes/innetjes die meekomen en dan vervolgens binnen 10 minuten: -lego doos omgesmeten hebben om mee te spelen -toch niet -de barbiedoos omgesmeten hebben om mee te spelen -OH NEE -vervolgens de tekenspullen pakken ( uit zichzelf grumble) daarbij en passant de doos met kleurpotloden laten vallen, waarbij de inhoud over de hele vloer vliegt, niet willen opruimen -ondertussen roepen; IK heb honger -Hun eten niet op eten  -maar wel de doos met autootjes hebben gepakt -en de houten trein -en de dinootjes -en het playmobiel -en.... -mijn eigen kinderen zelf al enorm gestresst zij

Mijn laptop werd de laatste maanden steeds zo heet dat het zweet me uitbrak onder het typen en ik bijna dacht al in de overgang te zitten en flink wat opvliegers te hebben. Maar voor mijn verjaardag kreeg ik geld en kon ik een mooie nieuwe uitzoeken, altijd fijn, maar voor mij als eeuwige twijfelaar... Ook best weer een moeilijke keuze. En nee, mijn oude laptop kon echt niet gemaakt, die was dermate oud en echt eigenlijk ook wel van wat mindere kwaliteit, dus dat was geen optie. En met een man die werkzaam is in de ict, nou daar word het soms ook al niet gemakkelijker van want die heeft natuurlijk ook overal een ict-mening over. Zelf ben ik dan ook weer eeuwig aan het twijfelen, word het het nieuwste van het nieuwste, en een aanraak- scherm ofzo, want ja koop ik iets dan wil ik ook graag iets waar je dan weer wel wat aan hebt ook in de nabije toekomst, en dan het liefst nog zo lang mogelijk ook enzo. Ha en nu heb ik er een, werkelijk een prachtige en het scherm is zo prachtig helde

Soms moet ik echt ff bijna gillen. Dan zijn er diverse familie en gezinsleden ( ik noem geen namen opa en grote zoon kuch) die mijn leven huis tuin in willen richten voor mij. Dan wel op de manier die zij zelf nogal leuk en handig vinden, en waar ik van moet gillen. Alles uit de tuin halen opnieuw beginnen, oké dat vind ik best nog een redelijk idee....iets netter, overnieuw beginnen leuk!......maar dan... De een wil GIF spuiten .....om al mn planten te killen....en dan te verwijderen, te wild, te lelijk, te veel blaadjes ( jah echt) huil. De ander wil tegels van voor-naar-achter-van-links-naar-rechts......en een of andere saaie donkergrijze? tuinbankmeubelement waaaaaaanzin....ik hou van mijn bijeengeraapte zooitje stoelen en ouwsige prima funktionele ruime tuintafel.... En samen versterken ze elkaar, nog 1 x de woorden: gif, tegels-van-voor-naar-achter-van-lonks-naar-rechts-, of andere niet door MIJ gewenste ideetjes en ik ga gillen...... of huilen jah....

  Hier is het al herfstvakantie en zijn de kinderen lekker vrij. Altijd wel lekker vind ik zelf, want ik ontsnap graag uit het jachtige stramien, wat schooldagen met zich mee brengen. Maar met de jongste zoon die 2 gipsarmpjes heeft, snel pijnlijk is daarvan en nu de afgelopen dagen ook weer last heeft van zijn astmatische benauwdheid. ( het ging zo goed het afgelopen jaar) en de hele dag en nacht zit te hijgen hoesten en puffen..... Nu dus dacht ik zo halverwege de week toch wel echt even, en wat nu....hier zweeg mijn innerlijke stem en ik kwam in een zwart gat....zo voelt het dus als je geen gedachtes hebt.  Maar gelukkig kwam ik tijdens mijn bijna dagelijkse blogjesleesronde op wat leuke ideeën. Wij zijn altijd nogal dol op kampvuur en ook in herfst en winter doen we dat graag eens in de tuin. Voordeel mijn tuin word opgeruimd, want de kinders willen graag dingen om in het vuur te gooien en het is natuurlijk echt heel leuk. Maar ja benauwdheid en rook, vuur enzo is niet echt

Ik doe al een aantal jaren met veel plezier iets in de tuin in van die m2bakken-minimoestuinieren....Dan plant ik vol enthousiasme  van alles en ehm later bedenk ik me soms wel eens en wat doe ik er dan mee? Zoals bv de kruidenhoek, Rozemarijn, de plant is bijna groter dan die m2 bak, groeit overvloedig en weelderig, geurt heerlijk als je er tijdens het langslopen een beetje tegenaan loopt. Maar echt veel gebruik ik het niet, en de plant groeit maar door, en dus vond ik dat ik er eens wat mee moest. Het is enigzins een wat wilde en verwaarloosde bedoening die minimoestuinbakken...van mij. Hierbij experimentje 1:   geplukt, steeltjes eraf en dan nog even zo fijn mogelijk in stukjes hakken. Rozemarijnkoekjes, gewoon omdat ik daar alles al voor in huis had en het leuk is om te doen in deze regenachtige herfstvakantie, met de kindjes thuis, en alhoewel de jongste zoon nog steeds 2 armpjes in het gips heeft, kon hij al lekker mee doen, dat kan ook niet met alles. Maar

  Poe zeg....oudste zoon had na het behalen van zijn rijbewijs serieuze verlangens naar een eigen autootje. Weken,nee, maanden zat hij het internet, en het echte leven, al af te speuren naar het beste model, de juiste prijs, de kilometerstanden etc etc.....sterwielen, kuipstoeltjes, elektrische ramen, cilinderinhoud, trekhaak huh trekhaak bij zukke kleine autootjes??? waarom in hemelsnaam ... Eindelijk was het dan zover, deze is het geworden, zoals je ziet heeft deze nog 3 broers van ongeveer dezelfde soort, kleur, bouwjaar etc etc, maar neen deze is heul anders, deze moest het worden. Hij loopt nu al dagen gelukkig te wezen en gisteren konden we hem ophalen bij de garage. Ik geef toe, ik vind het zelf ook best een leuk ding en het lijkt mij een goeie keus, die vw polo.... maar toch, ook wel weer een hele stap.... na het zindelijk worden de eerste tand enzo Eng ook wel, als moeder, kijk je anders, zie je opeens dat sommige dingen eigenlijk hele enge apparaten zijn....

Weet je nog dit blogje? ZO BLIJ ALS ZIJ? KLIK En nu is haar  fiets, ondertussen wel iets   veel ouder geworden en wat meer versleten natuurlijk gisteravond gestolen. (tijdens de Zumba-dansles). grrrrr Maar kind van deze tijd als ze is, plaatste ze het meteen op de Face-book en vanmorgen had ze al een reactie van een schoolgenoot die hem had zien liggen in de bosjes achter een bushokje. Dus net gingen de oudste zoon en ik op onderzoek, ik voelde me net een soort van misdaadreporter, mijn hart ging sneller kloppen , mijn bloed begon te kolken.....en jah hoor al snel zagen we achter een der bushokjes wat liggen. Het zadelhoesje van de fiets van mijn dochter ( herkenbaar aan het scheurtje die het had op een bepaalde plek) SNIK, JANK, HUIL ende ween.

  Iedereen bedankt voor lieve woorden op het blogje van gisteren, de kleine vent gaat, zoals dat bij kinderen gaat, verder prima en is vandaag weer een half dagje naar school geweest. ( die zware gipsklonten aan beide armen zijn namelijk best vermoeiend zwaar als je nog maar 6 bent). En heeft hij weer lekker ehmmm geschommeld ja, maar staan mag niet meer, van de Juf. Verder heb ik ongemerkt deze zomer enorm lange tenen gekregen, want nu het vandaag regent en hagelt !!! moest ik eraan geloven en echt mijn zomerse slippers inruilen voor mijn warme (nep)bontjesgevoerde stevige winterstappers. En knellen mijn tenen nu al de hele dag.... Het bewijs dat mijn tenen langer zijn geworden, want vorige winterperiode had ik er in deze schoenen helemaal geen last van. Pas dus maar op.

Een klein jongentje, van ongeveer 6 jaar, met goudblond haar. Hij schommelde op school graag heen en weer en toen nog een keer. Dat moet hoger kunnen gaan en hij ging erbij staan. Allengs ging hij zeer hoog en met een grote boog vloog hij met gestrekte armen door de lucht. ehm dat laatste rijmt niet, maar het breekt wel. beide polsjes dus...

Ik vind het eigenlijk wel een beetje zielig klinken, het speelgoed museum.....In gedachten zie ik afgedankte kasten en planken vol verkleurd speelgoed, jarenlang stof verzamelen in statische uitstallingen, die vooral leuk zijn voor fanatische verzamelaars en ehm zeer bedaarde groepen mensen. Tegelijkertijd krijg ik visioenen aan een wereld waarin het kind geen kind meer is/kan//mag zijn. Maar direct met volwassenspeelgoed speelt, de ipad etc....of nog erger, een wereld zonder spel, zonder kinderen...... Hm jah ik heb een zeer rijke fantasie. In werkelijkheid was het echter geheel anders, het was er superleuk en uitdagend ingericht en de 2 jongste kinderen die we mee hadden ( naar het familie feestje dat daar gehouden werd) genoten met zeer volle teugen, en eerlijk gezegd vond ik het zelf ook erg leuk! Hier de link voor belangstellenden KLIK . Zeker de knexx tijdelijke ? compositie is geweldig! je wil meteen ook aan de slag leuke dingetjes gaan bouwen en dan de poppenzaal( zo noe

Nu heeft mijn oudste dochter de link van mijn blog aan dr vriendinnen gegeven, dus die lezen hier nu ook mee.... en ze vinden het hilarisch. Wat moet ik nu, k ben dr helemaal onzeker van. Dussss...... Dat houd in, ehm dat ik vanaf nu in geheimtaal en code tot jullie zal moeten gaan spreken....en ehm tiepen.... ik werk momenteel aan het ontwikkelen van zoiets dus...denk ik.

  Bijna iedere week, als jongste zoon met de manlief naar zwemles gaat, gaan jongste dochter en ik een uurtje tekenen en kleuren. Wat meestal erop uitloopt dat ik een uurtje zit te puntenslijpen, want op de een of andere manier zijn werkelijk bijna alle potloden puntloos geworden. En als er iets is waar ik een hekel aan heb is het dat. Dat je een kleurtje wil pakken...geen punt....oke, een andere kleur dan....ook geen punt... en ga zo door, en voor je het weet staat het schuim der irritatie mij op de mond.  En om te voorkomen dat ik echt ga moeten killen gillen...pak ik de puntenslijper maar weer en slijp me de blaren op mn vingers. Dat had ik vroeger op de lagere school al, dan mocht je als je eerder klaar was met het schoolwerk iets nuttigs voor de juf of meester gaan doen. En ik ging dan altijd heerlijk puntenslijpen, meester had zo'n gaaf molentje, en met 46 kinderen in de klas, waren er meer dan genoeg potloden om te slijpen.   Hmm nu ik het zo lees klink ik wel