Mijmeringen... Het is soms zo moeilijk zomaar te genieten, je simpelweg gelukkig te voelen, tevreden met het hier en nu, elkaar en dat het echt goed is ....( in mijn hoofd ben ik altijd met zoveel dingen bezig, denkend aan dit en aan dat, zorgen, plannen, en andere muizenissen). Na de fijne kersdienst, in een andere kerk dan gewoonlijk, omdat bakvisdochter daar al een jaar heen gaat met veel plezier (en dat steekt aan!), maar andere kerk dus die toch wel erg als een fijne warme mantel om ons heen lag, en waar wij ons allen zeker thuisvoelden, na het knotsgezellige vrij simpele, gourmet-kerst-dinner( iedereen kookt zelf wat ie lekker vind en niemand hoeft 5 uur in de keuken te staan :-) ) waarbij ik de mini's boven samen met manlief hoorde babbelen,lachen en giechelen boven in bad, en ik beneden met de reuzekinders de boel aan kant maakte, en de reuze kinders samen kletsend buiten bij het kampvuur zaten . Dat door bakvis zelf ontstoken was , met haar Bear Grylls fire steel , wa