Soms....

Sta je zomaar even versteld, wat doet ie nu??? En kijk ik met verbazing naar een van mijn kinderen, in dit geval naar onze jongste zoon die vaak nogal voorzichtig door het leven gaat. En deze week thuis, want nog steeds last van de nogal pijnlijke middenoorontsteking, liepen we vanmorgen in de heerlijke ochtendzon door een lichte witte wereld, lekker warm ingepakt, mutsen op wantjes aan, sjaaltjes om, warm en naar ik dacht, kou-bestendig.
Kinderen en hond huppelen voor me uit en daar is het dan....
Heel gewoon en geroutineerd, of ie nooit anders doet, hipt hij naar de waterkant, gaat door de knieen en....HUP... even het(flinterdunne laagje) ijs aantippen met zijn voet, om te kijken of het al sterk genoeg is....om met een grote brede glimlach naar mij te lachen en vervolgens melden, dat het ijs nog niet dik genoeg is.

Reacties

  1. Ja dat ijs heeft toch een bepaalde aantrekkingskracht hè?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Kijk, dat weet je dan ook weer! Anders was je misschien wel zomaar het ijs op gegaan ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hihi, ik deed hetzelfde vandaag, bij een grote bevroren plas in de straat waar ik werk.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk