Posts

Posts uit juli, 2010 tonen

schattige sinasjes in de tuin

Tja en dan zit er op een zonnige vrijdagavond zomaar een groot pubermeisje in mn tuin.Naast mijn grote puberzoon.En ze kwekken en kwekken en kwekken en drinken samen een sinasje, ik krijg een koud handjevan haar als zij zich voorsteld( van de zenuwen?) en ze lijkt erg aardig en heel normaal.best aardig zelfs... En ik weet niet goed wat ik moet doen/ hoe ik me moet gedragen... k had ze eerlijk gezegd al in de verte aan zien komen toen ik samen met haar buiten stond te ehmm praten, en toen kregen we al een soort van puberale giechelbui.(vooral toen haar man zich ook voorstelde als de buurvrouw) Grutjes t is wel wennen hoor ......

de volgende morgen

Afbeelding
De eerste verjaardag voorbij, alwaar het me opvalt hoe klein mijn huis geworden is en hoe erg het op eens op een speelgoedwinkel lijkt, want ja het kleine prinsesje werd gisteren enorm verwend en vond alles allemaal even leuk.Goedlachs om zich heen kijkend...Het papier, scheuren ervan, de fasinerende inhoud, of te wel het speelgoed...leuk leuk leuk leuk en dwars door alle visites en drukte heen deed het prinsesje gewoon uitgebreid een lekkere lange middagdut en kwam daarna weer vriendelijk en vrolijk lachend fris en fruitig verder feesten ... Oh en ikzelf ben altijd een beetje emo op zo'n verjaardag, als ik dan na het gefuif nogal uitgeput in mn bedje lig, dan mijmer ik, en laat zo het eerste jaar, wat toch altijd een tropenjaar is, aan mijn gedachten voorbij glijden. En ben verbaasd dat de tijd zo snel gaat . En dan voel ik me blij en rijk, en natuurlijk, dankbaar voor de fjne dingen in het afgelopen jaar en ook neem ik met een beetje weemoed (nouja beetje, zeg gerust een hel

gewoon

Afbeelding
Omdat het zo een lekkertje is en omdat zij morgen alweer 1 jaar word. Poe poe...poe

We zijn er weer, min of meer

Afbeelding
We waren maar een weekje weg hoor, in een heerlijk  (8 pers) huisje op de wittewieven  (huisje 80 voor wie het helemaal secuur wil weten :-) ) En ach en poe wat was het lekker en wat waren we lui en wat was het mooi.Ik doe nu eens net als ik bij huize herrie zag, een blogje over het weekje weg. Best moeilijk hoor merk ik gaande het bloggen, er gebeurt zo veel, zo veel indrukken, de tijd gaat zo hard. Dag 1: We waren nog maar net 5 min aangekomen en daar bekroop mij het Hans en Grietje gevoel, maar dan omgekeerd.Het twaalfje raakte binnen 5 min de weg naar het huisje kwijt en kan ons echt niet meer terug vinden, piept zij door haar mobieltje tegen mij ( oh driewerf hoera voor mobieltjes ) Zij blijkt bij nader inzien gewoon aan de achterkant van het wc-gebouw van de camping te staan, vrij  dichtbij dus nog pffff-->ik meteen weer 10 jaar ouder ... Dag 2: Gaan we op kabouterjacht in het kabouterbos. Het is best vreemd dat in die huisjes voor 8 personen vaak maar een koekepan lig

moeder slak

Gaat morgen ofzo op vakantie, met haar 4 bloedjes en het manliefje.Ik zou dus zo zachtjes aan, wellicht de boel eens in kunnen pakken.Stapels en lijstjes afwerken, het slakkehuis door werken en passant en natuurlijk wat laatste boodschappen doen voor de achterblijvende waakkat en de koffer inpakken van de logeerhond. Dan zou ik vanavond noest verder moeten gaan met het hele gebeuren.... Maar mijn minietjes zijn al 2 daagjes ziek en koortsig ( zomergriepje) en hangen dan in deze fase van hun leven het liefst OP mammieslak, die dan weer op de bank hangt.(wat vandaag nog wel te doen was, want het is wat koeler , maar mensen gisteren, ben ik werkelijk gesmolten, t was in huis 27,5 en de kindjes 40 graden ofzo..k was werkelijk de heetste vrouw in de provincie :-) ) Of ik zou het vanavond moeten doen?? Hmm dan moet ik de hond naar logeeradresje brengen ( mijn broer en lieve schoonzus) en daarna moet ik waarschijnlijk hoognodig nog een borreltje drinken bij haar . Nouja t is vakantie hoor

FEEST!!!!!

Afbeelding
Ellfje ontpopt een vlinder gelijk langzaam tot ...... een twaalfie....gisteren..... 12 jaar geleden na de laatste wk wedstrijd braken mijn vliezen, en dat was het....gewoon naar bed gegaan, niet geslapen natuurlijk van den opwinding,maar pas de volgende middag kon ik haar eindelijk in mijn armen houden.Helemaal gelukkig was ik toen en ben ik nu nog .Mijn lieve snoesje, uiterlijk helemaal het babytje wat al sinds mijn jonge jeugd in mijn dromen opdook als mijn kindje ( vaak als tweeling in mijn dromen) . Nu al zo GROOT... na ja niet helemaal woordeloos ( dat kon gewoon even niet )  maar wel woensdag .                                                             Voor: 11 dus na: 12 jahwel ik zie DUIDELIJK het verschil                                                            woordeloze woensdag?

eng aantrekkelijk

Hoe wonderlijk, afgelopen zaterdag met elfje en haar vriendinnetjes  naar de bios geweest, de eclips.(voor wie niet meteen weet waar ik het dan over heb, een soort tienerfilm over vampieren en indianen die in wolven kunnen veranderen ten bate van de mensheid van vampieren te verlossen...dit is tevens ehm het plot....meer isser niet) Maar goed, de vrouwelijke hoofdpersoon is een meisje van 16 , die verliefd is op vampierjongeman Edward.Die ijskoud is(want dood?) en bleek en met enge gelige ogen ook verliefd op haar is.dan is er de jonge indiaan die ook verliefd op natuurlijk net weer datzelfde meiske is... Maar waar ik het even over wou hebben is het verbazingwekkende fenomeen, dat de meisjes massaal op de griezelige bleke griezel vallen(maahaar mam t is een lieve vampier hij zuigt alleen dieren leeg..goh wat lief joh)..... gewoon bizar..dus ondanks dat de film ehm niet helemaal mijn genre was heb ik me toch geweldig geamuseerd.( en verbaasd en meteen maar even verteld dat als mijn elf

zomaarzomeravondgeluk

Afbeelding
samen kwallenkijken lekker sloom en lekker koel s avonds hebben we bijna het strand voor onszelve picknikken op het strand

sloompie

Na de laatste loodjes voor de vakantie 's nachts op de zaak doorgebracht te hebben, voel ik mij wat sloompjes. Het zal komen door wat slaapgebrek, k slaap slechter overdag en met dat warmige weer al helemaal en ook door het warme weer op zich.( en ook de donkere wolken in mn leven maken mij moe,uitgeput en zuigen mn energie weg en tevens word ik er echt wel down van). Ben gek op het mooie warme zomers, het strand en de zee roepen mij verlokkend toe( en dat is op 2 km afstand heeel goed te horen ;-) ), vooral wat laat in de middag rond vieren want dan heb je ongeveer het hele strand voor jezelf, tevens gaat mijn leven met deze warmte meteen een versnelling lager.( en met de mini's ging ik al in een tragere gang...)k ben dus zo ongeveer zo snel als een kudde slakken... En het is zoveel heerlijker om lekker buiten te leven dan binnen , vandaar wat weinig blogjes de laatste tijd. Maar hoera, wat zeg ik? HOERA HOERA...driewerf hoera, mijn  vakantie is begonnen en om dat alvast te v

donderwolk hangt dreigend

Hoe rijk en vrij en blij waande ik me, toen 2 weken, nee 10 dagen geleden de grote boze tovenaar(ook wel exman) voor 10 weken weg ging ( zeevarend) en hoe droef ,bedrukt en benauwd voel ik me nu weer.Nu hij voor de 1001ste keer ontslagen is ( wegens wangedrag natuurlijk). Denkend aan alle afgelopen zomers waarin hij veelvuldig vervelend aan mijn horizon hangt  ( en een ware wreedaard gelijk, hele vervelende plannen snood) en met zijn aanwezigheid mijn lucht en mijn leven vergiftigd en ik soms werkelijk bijna geen adem meer kan halen. En met 2 mini's in de kinderwagen of een in de wagen, een rondhuppelend voel ik mij zo kwetsbaar en dat voelt heel heel vervelend. Dus als er nog iemand een hele krachtige afweerspreuk weet....

eindelijk in handen, de mijlpaal

Het felbegeerde papiertje, hij kon het nog steeds nog bijna niet geloven zelf ( en wij ook niet ) dat hij inderdaad geslaagd was .Het schoolteam deed erg zn best en bracht werkelijk erge leuke en ook smeuige foto's en stukjes naar voren. Iedereen werd gefeliciteerd( met van alles, de winst van het nederlandse team, de diploma's en de ouders met het opjagen/stimuleren/motiveren/dreigen /uitvoeren der dreigementen, der pubers), de diploma's werden getekend en dat alles in een snoeffie hete zaal waar een overvloed aan warme mensenlijven de zaal NOG heter maakte.Puberzoon genoot met volle teugen en kon niet wachten, tot wij ophoepelden, om vervolgens zelf naar het examenfeest te gaan ( en de kermis waarschijnlijk). Rest ons ( mij dus vooral) niets anders dan blij en dankbaar te zijn met behaalde resultaten, en nu dan maar wachten en smachten totdat het kind weer thuiskomt ( hopenlijk met de laatse bus, anders moeten we m weer halen). Ik moet er geloof ik nog steeds erg aan wen