Laat op vakantie

De jongste kinderen gaan hun derde week al in, schoolvakantie.De beide groters hebben sinds deze week ook vakantie, heerlijk en gaan zelf met vrienden en aanhang op vakantie. En zowel de man, als ik hebben nog een weekje werken voor de boeg.
Ik heb het idee dat de avonden al korter worden en van de week (oké, met regen en donkerte, en nattigheid) de smeltkaars al aangehad, met de verrukkelijke geur van kers/kaneel( je zou de lucht alleen al op kunnen vreten zo lekker).
En dan gaan wij nog op vakantie.....heb er ook zo vreselijk zin in, even weg van de alledaagse beslommeringen, even in ons minihuisje op wielen.
We hebben best enerverende tijden achter de rug, mijn vader die toch plosteling overleed, eind februari, mijn moedertje, die we naar een gesloten dementie afdeling moesten brengen, waar ze nu woont, en waar zij het naar eigen zeggen, naar omstandigheden goed heeft, ze begrijpt (nog) heel goed dat ze niet zelfstandig thuis meer kan wonen en vraagt daar (gelukkig) ook nooit om. Ik zeg gelukkig, maar aan de andere kant word ik er zelf ook wel eens verdrietig over, ze vergeet een hoop en heeft het idee dat zij daar nu al jaren woont, terwijl ze ook goed weet dat haar besef van tijd verstoord is. Want elke keer als ik kom zegt ze wat heb ik je een tijd niet gezien, en daar snel achteraan, ik weet dat je elke week 2 x komt, maar in mijn hoofd lijkt het veel langer. Dan denk ik ach, mn hartelapje zit hele dagen te wachten tot we langs komen, wat niet helemaal waar is natuurlijk, want ze doet aan alle activiteiten mee. En ook komen haar lieve vriendinnen vaak langs en doen leuke dingen met haar. Maar het zijn van die emoties, die ik heb, verdriet, verloren voelen, als ze weer eens denkt dat ik haar moeder ben, ipv zij de mijne. Ik word er wel eens moe en leeg van, leeg in de zin want energieloos, futloos, en verdrietig.
Want ook hun grote overvolle huis leegruimen en verkopen,  alle herinneringen die door je handen gaan, allemaal emoties......
Ja, ik ben wel toe aan een tijdje weg, even niks, beetje staren naar de rivier, de lucht, franse natuur, het meer en de vogels horen fluiten. Beetje zwemmen, wandelen, spelletjes doen met de kids, praten met de manlief, boeken mee, jeweetwel....
Maar niet al te ver weg, want ik anders mis ik iedereen zo en ik wil moet immers ook weer terug na een paar weken, en als ik erin kijk, in onze nieuwe nouja niks nieuw, gewoon tweedehands hoor, caravan, maar nieuw voor ons, want pas aangeschaft, en ik weer eens zie met hoe weinig, je->ikdus, het ook gewoon red, daar kunnen geen 100 boeken van opruim-en-orden-uw-zaken-goeroe tegen op.
En ik vind het wel een nadeel, zo als laatste groep op vakantie gaan, omdat ik er al zo'n zin in heb, en als je bedenkt dat als we terugkomen dan meteen de scholen alweer beginnen, ieeeeks, dan is de zomer al zowat voorbij.
Dat de herfst voor de deur staat ervaar ik nu al een beetje, sommige stukken in de natuur ruiken al naar herfst....


Reacties

  1. Succes met dat laatste weekje werken en een heel goede vakantie gewenst, slurp lekker flink wat energie bij en geniet van het leven bij de dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Na zo'n heftige tijd is het goed om even afstand te nemen van alles. Heerlijk zo'n huisje op wielen, geniet ervan. Ja het weer is onderdaad aan het veranderen, vooral s'avonds merk je dat. Wij gaan nog later en verder maar als we dan terug komen brr wat is het dan koud. Fijne vakantie en doe voorzichtig.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geniet van je vakantie! Lekker er uit en niets anders denken dan welk boek je wilt lezen. Het zal je goed doen, want je hebt een best heftige tijd achter de rug.
    En die herfst, ja die komt er aan. Ik zie hier de kleur in de bomen al veranderen, het groen wordt geliger en ' avonds is het al weer sneller donker.
    Maar voor het zo ver is. Eerst nog genieten van de laatste zomerweken.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Je hebt ook geen makkelijke tijd achter de rug zeg. Ik kan me voorstellen dat je verlangt naar even rust. Hopelijk heb je een superfijne tijd!

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Het is wel een heel heftig jaar voor jou/jullie Sylvia! Gelukkig heb je een goede vakantie gehad.
    Als je ouder wordt en minder grip op je leven duren de dagen vaak langer (zegt men). Gelukkig beseft je moeder ook nog hoe trouw je bent in je bezoek. Ze mist je en ze is dankbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Nog gecondoleerd met het overlijden van je vader. Ik was je blog even uit het oog verloren. Nu te kunnen doen voor je moeder wat binnen je mogelijkheden ligt, daar kun je nooit spijt van hebben denk ik. Dat maken de zorgen en het verdriet om je ouders iets dragelijker.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk