Vriendelijke vraag?

Ik vind het zelf altijd fijn om op een vriendelijke respectvolle en aardige manier met mijn medemensen om te gaan. Een beetje zeg maar zoals ik zelf ook graag behandeld en benaderd wil worden. Zo ook met mijn kinderen. Dus als ik een kleine wens heb, waarvan ik vind dat een van de kinderen dat wel even zou kunnen doen. Dan vraag ik het op een vriendelijke toon.
Ik geef even een voorbeeld, gewoon heel alledaags. Zou je je vuile was even in de badkamer(=tevens waskamer) kunnen brengen? Soms zeg ik er nog bij dan kan ik even doorgaan met wassen, of dan zit de wasmachine vol en kan ik hem laten draaien. Niet dat ik vind dat ik overal uitleg bij moet geven, maar gewoon klein alledaags inzicht delen, lijkt me niet verkeerd, en slechts verhelderend en oke...in mijn voordeel werken.
Dan zegt kind X: NEE. Niet nu, of soms gewoon nee, geen zin, later, morgen etc etc.....
Voorbeeld 2 kind Y vraag ik vriendelijk, zou je even de hond een klein rondje willen geven? (dan kan ik even door de beneden verdieping racen met stofzuiger en dweil, zeg ik dan erbij, ter info) . Zegt kind Y : NEE, nu wilde ik net blablabla , vul zelf maar wat onzinnige smoesjes in, de hele morgen hebben ze daar tijd voor gehad, maar net als IK wat vraag, nee wilden ze dat nu net gaan doen.
Ik kan hier mee doorgaan en echt elk van de 4 kids hier een klein voorbeeld(jes) van geven, maar ik laat het even bij deze....


Ik begrijp ze soms heus, het is niet altijd leuk, wat ik vraag, dan moeten ze hun eigen plan (wat pas opkwam toen ik ze iets vroeg, lijkt wel) even zeg, 30 sec (was brengen) tot 10 min (hond uitlaten klein rondje) opschorten. Enne als ik dat weer zeg, komen ze terug met het weerwoord wat ik zelf ook wel eens bedenk, als het zo weinig tijd kost, kan ik het dan niet net zo makkelijk zelf doen?
Hm waarschijnlijk wel, nee ik weet wel zeker van wel, maar waarom doe ik het dan niet?
Nou soms, en dat is vaker dan de kinderen denken/ervaren doe ik het natuurlijk inderdaad gewoon even lekker zelf, snel, snel, zonder gezeur en hup, hup, hup...(heerlijk hoor).
MAAR..... soms wil ik gewoon dat kind X en Y en kleine x en y het even doen, voor mij, omdat ik het ze vriendelijk vraag, omdat ze dan ook hopelijk iets ervan leren, dat sommige dingen in het leven moeite kosten, niet leuk zijn, wel gewoon even moeten en dat je daar niks van krijgt. Dat die dingen bij het leven horen. En dat vriendelijk zijn juist weer niks kost, dat juist het leuke ervan.
Behalve als de tegenpartij dat niet doet, dat voelt vaak als een klap in je gezicht, vind ik, want ik ben namelijk best een (over)gevoelig persoon.
En...soms nadat ik het vraag en nadat er nee gezegd is, heb ik geen zin om erover te zeuren, is me dan ook niet waard, of-noem me maar slap- doe ik het wel gewoon zelf, zwijgend en snel, niet boos, wel wat teleurgesteld. En dat geeft de neezeggers, kwa mijn eigen kinderen dan een schuldig gevoel, waarbij ze het bijna uit mn handen willen trekken om het toch snel zelf te gaan doen.
Buitenstaanders/ willekeurige voorbijgaanders hebben dit nee-zeg fenomeen ook wel eens. Maar dat is  toch wel een beetje een ander geval en gevoel....daar zal ik het ook nog eens over hebben.

Reacties

  1. Soms wou ik zelf wel wat makkelijker 'nee' kunnen zeggen... ;-)!
    Groetjes van Mirjam.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Daar heb je gelijk in, dat zou ik ook graag hebben :-)

      Verwijderen

  2. Wat herkenbaar.

    Ik dacht al dat ik de enige moeder was/ben met NEE zegende kinderen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. gelukkig niet hendrikje64 :-) wat doe jij trouwens in zo''n geval?

      Verwijderen
  3. Herkenbaar ja. Ik weet ook niet hoe het anders moet (misscihen moet mama zich wat minder aantrekken van het tegenstribbelen en het ze toch gewoon laten doen?!) en ik weet ook niet hoe het vroeger ging toen ik een puber was (mijn moeder was zeer zorgzaam en geduldig en ik heb niet veel hoeven doen, maar toch wel wat, en uiteindelijk ben ik zelf een grote mevrouw geworden die niet troep ziet en klusjes uitstelt?!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn grote kinders zeggen het is niet vriendelijk vragen, het is vriendelijk dwingen wat jij-ik dus- doe...soms .... :-)

      Verwijderen
  4. och hoe herkenbaar en wat heb je het zelfs vriendelijk geschreven ;-) hier het zelfde. toen ze klein waren telde ik hardop tot 3 en dan deden ze het wel. nu doe ik het nog soms en dan moeten ze lachen, dat doorbreekt de sfeer dan vaak en soms word ik gewoon boos en zeg ik dat het geen vraag meer is maar dat ik het wil, NU. en zo modder ik voort ;-) gr madelief

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier word ik er fijntjes aan herinnerd dat als ik het ze vráág, ze nee mogen zeggen. Als ik wil dat ze wat doen, dan moet ik ze dat gewoon vertellen. Men houdt hier van directe en duidelijke communicatie - wat dat betreft zijn we een match made in heaven want ik hou daar ook van ;-)
    Ze zijn absoluut niet gevoelig voor teleurgestelde mama's die stilletjes het dan maar zelf gaan doen. Dat komt ze prima uit. Had ik het maar moeten zéggen. Zij noemen het overigens chantage: 'je vraagt het, maar als we dan nee zeggen dan ga je zielig of boos doen en dat is chantage! Als je wilt dat we dat doen (etc etc etc)'
    Daar ga je dan met je goede intenties over beleefd met elkaar om gaan en zo.

    Neemt niet weg dat ik het over het algemeen wel vríendelijk zeg. Met uitzondering van de keren dat ik al een keer of tig heb gezegd dat die schoenen uit de gang/speelgoed van tafel/schoolspullen uit tas gehaald moeten worden. Dan wil er wel eens een wat bozere toon in sluipen. En dan krijgen we de opmerking 'nou zeg, jij bent ook altijd meteen boos als ik eens een keer iets niet doe'.

    Ja, er wordt hier heel wat af gebabbeld :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jahwel zo gaat het hier ook wel, ik zeg dan dat ik het vraag, omdat ik vriendelijk wil zijn, maar dat ik wel wil hebben dat het gebeurt. :-)
      En ik wil niet gedwongen worden in die rol van politie-agent-alles verbieden- en bulderen als iets moet- bah daar heb ik zo'n hekel aan, dan doe ik het zelf wel even snel( in stilte, want als ik niet zwijg ga ik grommen :-) )

      Verwijderen
  6. nee dan hier ...als ik het vraag , springen ze gelijk op, en ja hoor mam, had dat eerder gezegd , wij helpen u zo graag ....
    ha ha ha, nee hoor , zo gaat het volgens mij zelden ergens !
    ik ken er wel , maar die kids zijn niet opgevoed , maar gedrild .......

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hm, nou dat hoeft hier idd ook niet opspringen en gedrild rondlopen, maar soms mag het toch wel eens ietsjes enthousiaster en/of zonder gemopper, gezucht en gesteun ;-)?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hier zeggen ze ook regelmatig nee. Maar dan hebben ze aan mij een slechte. ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hier zeggen ze ook soms Nee. Ik reageer dan vaak met : 'Wat???' Ik doe dit en dat en dat nog eens en dan ook nog eens dat voor jou en jij wil niet gewoon DAT doen!!' Soms krijg ik dan als antwoord: 'Jij wou moeder zijn!' van de groteren natuurlijk. Of 'Het was jouw keuze moeder te zijn!' Wat moet ons mama het toch nog makkelijk gehad hebben met mij denk ik dan!!! Gewoon beleefd vragen helpt hier maar in de helft van de gevallen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat denk ik ook wel eens, of zijn we vergeten dat we het vroeger zelf als kind net zo deden misschien?

      Verwijderen
  10. Ik zeg het heel vriendelijk. Maar vragen heb ik afgeleerd met mijn twee chaoten.
    Uit teleurgestelde pissigheid heb ik de kamers van beiden gewoon een hele tijd niet gedaan....hielp niks. Bleven gewoon door rotzooien :(
    En blijf hopen op die ene dag dat ze het opruimlicht gezien hebben en de kriebels krijgen.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat vind ik een goede tip, vriendelijk zeggen ipv vragend :-), ik ga m proberen!

      Verwijderen
  11. ik moet wel een beetje gniffelen om je hele verhaal. Ennne in die zelfde tijd dat je dit hebt geschreven had je ook wel even de vaatwasser kunnen uitruimen ;)
    Ik zou ze denk ik gaan chanteren.....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Merula: je begrijpt zeker wel dat ik je reactie nu zal moeten verwijderen ( grapje) want oudsten lezen (soms) mijn blog, en je hebt gelijk, in die tijd had ik zeer zeker wel de vaatwasser kunnen uit en inruimen :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk