Eerste hulp bij moedervermoeidheid

Soms, zoals laatst, was ik door allerlei omstandigheden echt gewoon vreselijk moe, niet zomaar een beetje, dat is iedereen wel (eens), maar gewoon echt kapot moe.
Dan vind ik mezelf ook een beetje zeurderig worden kwa humeur en komt er ook lang niet zoveel uit mijn handen als normaal, waardoor de dingen, lees zooi, wasbergen, schone wasbergen etc etc zich nog meer om mij heen vormen en ik bij het zicht daarvan gewoon werkelijk nog vermoeider word. Het lijkt wel of dat soort dingen dan nog meer energie uit je zuigen.
Wat ik geneigd ben om te doen, is ook al niet veel, en zo zit ik dan in ieder geval gevangen in een
soort van spiraal. Daarbij denk ik dan ook kwa eten doe ik dan ook maar makkelijk (iets halen ofzo, niks mis mee hoor en geniet er lekker van maar in deze spiraal, waar ik dan in zit voelt dat ook weer niet echt lekker, liever als we eens wat halen doe ik dat voor de leukigheid, als je begrijpt wat ik bedoel), en ook daar word ik niet vrolijker van, want eten is juist bedoelt om energie van te krijgen en koken is een van mijn hobby's en ik doe het normaal gesproken juist graag.
Tevens ben ik dan doordat ik de hele tijd nog denk ik moet dit nog opruimen terwijl ik geen sikkepitje opschiet, niet mijn bed in te branden, en als ik eenmaal lig ben ik nog zo onrustig door al die dingen die nog "moeten" dat ik vaak onrustig slaap, ik denk daardoor.
Maar wat ik eigenlijk echt nodig heb, wellicht open deuren maar, is meer slaap, en niet een nacht maar echt even een paar nachten achter elkaar op tijd erin, op tijd eruit. Frisse lucht, het liefst 's morgens als iedereen naar school en werk is, meteen een flinke wandeling met de hond (als ik zo moe ben denk ik ach een kort rondje kan ook en inderdaad dat kan ook, maar daar krijg ik geen energie van zeg maar) het liefst als de zon schijn, maar desnoods door regen en wind, aan het begin denk ik vaak nog wat knorrig dat ik daar echt geen zin en geen tijd voor heb, want ik moet nog zo veel en ik ben al zo moe....maar ik negeer het (tegenwoordig)en stap knorrig door en ergens onderweg voel ik me steeds beter en als ik thuiskom, koud en doornat geregend zoals gistermorgen, heb ik een soort van overwinningsgevoel... Yess dit heb ik toch even gedaan, dit was zo lekker, en dat geeft mij in ieder geval een positieve flush.
Energie krijg ik bv al niet van energie-drankjes, daar krijg ik slechts een opgejaagd gevoel en hartkloppingen van. KLIK en geloof me ik heb het nog eens geprobeerd,zo aan het eind van een schijnbaar eindeloos lange donkere wintermiddag maar, na 2-3 slokken ging mijn hart weer op hol en voelde ik mij ellendig.
En als ik de tijd neem om een heerlijk zelf versgeperst sapje uit de sapcentrifuge te maken, deze morgen was dat bv. winterpeen, een halve peer, grapefruit en appel, waarbij ik dan ruimschoots 2 ons groente en 2 stuks fruit gebruik, krijg ik zelf wel een ik-ben-echt-goed-bezig gevoel en mogelijk is it all in the mind, maar ik verbeeld me in ieder geval dat ik van dit soort acties meer energie krijg, het lijkt mij namelijk dat er meer vitamines in zitten dan een bammetje met kaas.

Proost ! Dat de lente maar snel mag komen. 

Daarnaast probeer ik weinig afspraken buitenshuis te maken en ook een avondje een boek lezen, grote klussen, zoals bv de trapkast weer eens echt ordelijk maken, hak ik in kleine stukken en elke dag een stapel wegwerken, is te doen, 10-15 min (en elke keer het yess gevoel als ik het gedaan heb) en geeft uit eindelijk toch hetzelfde resultaat zonder dat ik mezelf wanhopig ( en denk ohww nee, hellup) maak met alle rommel tegelijkertijd te pakken.