Ode aan de ehm...Zwijntjes

-
Wrattenzwijntjes
dat zijn mijn twee kleintjes.
Waterwratje hier waterwratje daar
wat vind ik dat lelijk en raar.

Ik wou dat ze snel verdwijnen
ook al houd ik van mijn twee kleine zwijnen.

 
die waterwratjes


 

Reacties

  1. Vlijtig Liesje4 juni 2013 om 11:41

    Vervelend die waterwratjes! gelukkig gaan ze meestal van zelf weg. Uiteindelijk...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. vaNNien4 juni 2013 om 21:33

    Rotdingen zijn het! Jikke had ze over haar hele linkerkant en in haar gezicht en opeens waren ze zomaar verdwenen. Komt vast goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sandra4 juni 2013 om 21:47

    Grijns, mooi gedicht! Die wratjes verdwijnen vanzelf weer, het duurt alleen best een lange tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mevrouw Williams5 juni 2013 om 15:58

    Vervelend zeg, de jongste heeft ze ook gehad, duurde echt lang voordat ze helemaal verdwenen waren.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Sigrid5 juni 2013 om 20:33

    Ook hier zijn ze bekend bij de kinderen :-(
    Bij onze oudste zijn ze door de huisarts weggehaald omdat ze na 2 jaar nog niet weg waren. Bij de anderen helpt sudocreme erg goed!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

-
 Beetje vreemd weer, zo na een lange tijd toch weer eens wat te doen met mn blog. Natuurlijk ben ik het bloggen nooit vergeten, noch mijn blogmaatjes. Bij voorkeur deed ik regelmatig nog even een rondje bij mijn meest favo-bloggers. Maar waarom dan zo lang niks geplaatst? Beetje een combi aan factoren, wat in het kort hierop neerkwam, ik was echt te druk, en gunde me er geen tijd meer voor. Maar ik miste het wel, bijna daaglijks iets te schrijven, maar als ik iets doe, dan wil ik het ook echt doen, en niet wat halfslachtig. Daar had ik geen zin in, en iedere blogger weet, het kost wat tijd en inzet om je blog echt leuk bij te houden. En als je het dan een tijdje niet gedaan hebt, dan ebt de zin weg, dan komt er een soort van gekke zelfverzonnen drempel bij om weer te beginnen. Vervolgens ga ik weer aan van alles twijfelen, moet ik onder een nieuwe naam een echt fris en nieuw blog beginnen net zoals sommige van ons regelmatig doen? Maar ergens hou ik ook wel weer erg van min oude naam,
Meer lezen

Ordelijk

-
Afbeelding
Sinds kort ben ik begonnen met het 's avonds klaar leggen der kleren voor de twee jongsten kinderen. En alhoewel ik al jaren hetzelfde goede advies maar dan voor het tas inpakken der reuzekinders gaf, want elke morgen in de vroegte huppelde en galloppeert er wel een het hele huis door trap op trap af op zoek naar dat ene onmisbare boek/verslag/gymbroekje/you-name-it. Deed ik daar zelf niet aan mee, ik rekende me rijk, in tijd, meestal dan toch en dus moesten of de manlief of ik regelmatig op sokkenjacht, want een gelijk gestemd gekleurd stel was niet te vinden in de sokkenmandjes. Stressy dus.....een beetje wel. Daarbij kleed manlief de jongsten vaak aan, dan mag ik nog een half uurtje verder slapen, wat ik erg lekker vind na mijn late diensten bv. En manlief is wel lief, echt ... maar wat zal ik zeggen, hij komt uit een jongetjes gezin, en heeft onze dochter al een keer met een jongenskoppie geknipt thuisgebracht , moest ik echt ff slikken hoor..... en met de kleren is het vaak
Meer lezen