zomaar wat


Zomaar bakte ik het (paas)kwarkbrood, waarvan het recept in LANDLEVEN stond.
Want koken en mischien wel vooral bakken is voor mij soms bijna therapeutisch te noemen, troostend en versterkend, en ehm ja daar heb ik soms erg behoefte aan (als die borrel 's avonds niet meer helpt), in mijn peins en pieker over alles en nog wat   -wat -natuurlijk-ook-niks helpt-ik-weet-het- modus, waar ik soms zo mijzelve bijna kwijt kan raken.
Een heerlijk tijdschrift, waar ik mijzelf zo af en toe eens mee verwen :-).
Een verrukkelijk brood dat bijna (vanille-klef)-cake-achtig smaakte.
En zo op was natuurlijk...



Reacties

  1. Toch heerlijk om je zo te verliezen in het bakken van een brood! Zal de rest van de familie vást niet erg vinden...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ziet er lekker uit hoor dat brood.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik houd van kleffe cake! En wat fijn dat bakken helpt!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lekkah , lekkah , ik wil dat recept wel krijgen zag het niet op hun side staan ............

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heerlijk om zo op zijn tijd eens therapeutisch re kaat het weer een beetje?

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk