niet voor mensen met een ehm zwakke maag

Gisteravond stonden de 2 oudste reuzenkinderen uit de (kleine) auto van manlief wat troepjes te verzamelen en in de schuur te leggen.( tijdelijke oplossing want manlief zou het oud papier wegbrengen, maar t kwam er steeds niet van en eindelijk was de kinderwagen met toebehoren verkocht op mp en die moest dus in de auto).
Toen puberzoon ons huis binnen vloog, mammie kom snel een vreselijk ongeluk buiten voor de deur.
Dus wij vlogen de voordeur uit (op onze blote sokken) de nattige en koude donkere wereld in , waar voor ons huis een kat stuipend op zijn rug op straat lag, zijn kop verbrijzeld, zijn ogen uit zijn kop hangend, en toen stil viel en nog wat strekkrampte, manlief ging meteen t nummer van de dierenambu opzoeken, ik hield komend verkeerd tegen (het was aardedonker) en mijn bakvisje klopte bij de buren aan, want die hebben een soortgelijke kat ( geloof me hij was afschuwelijk onherkenbaar), t buurmeisje dacht dat t niet haar kat was, maar dr vriend zag meteen t was m wel, ondertussen was de kat gestopt met ademen en overleden, gelukkig, want t was echt te vreselijk...en gruwelijk...
Ook ondertussen (er gebeurde zoveel tegelijkertijd) had grote puberzoon een zware schep uit onze schuur gepakt, want zei hij dit was onmenslijk lijden, als hij niet al dood was had ik hem de genadeklap gegeven.
En ik denk dat hij het gedaan had ook, wat waarschijnlijk wel het enig juiste was geweest om nog te doen, maar ik vond het ook wel moedig/manlijk (of ist manmoedig?) van hem, want hij ehm was namelijk wel de rest van de avond misselijk van het gruwelijke gebeuren.

Reacties

  1. Wat akelig om mee te maken, maar het was het liefste wat je zoon nog kon doen voor dat arme dier als het nog niet dood was... Het uit zijn lijden verlossen. Heel knap van hem en jullie. Ik snap dat jullie er helemaal niet goed van waren...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Doortastend hebben jullie opgetreden, chapeau! En wat zoonlief wilde doen is niet leuk, maar wel 'n snelle manier om 't beestje uit z'n lijden te verlossen ... Gelukkig was 't niet nodig!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Afschuwelijk om zoiets mee te maken, gelukkig heeft het beestje niet lang geleden. Moedig voornemen van je zoon, gelukkig was het niet nodig.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. He bah. We stoer inderdaad om het beestje uit zijn lijden te willen evrlossen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. iew.... iedereen wel goed geslapen
    's nachts???

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Van die dingen die een paar dagen later nog op je netvlies staan...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ajoh vreselijk om zo iets te zien, en zo zielig gelukkig was die snel uit zijn lijden verlost

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ieuw, da's niet leuk om te zien. Wat dapper van puberzoon dat hij de arme kat wel uit zijn lijden wilde verlossen. Arme, arme kat.
    Hebben jullie nog wel kunnen slapen?

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Getsie! Ja da's niet fijn om te zien en mee te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een avontuur en geweldig om dan van die man/vrouwmoedige bakvissen achter de hand te hebben! :dikkeduim:

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een moedige kinderen. En wat zielig voor die kat om zo aan zijn einde te komen zeg. Brrr....

    BeantwoordenVerwijderen
  12. goed van je zoon dat hij bereid was ondanks zijn eigen gevoelens te doen wat het beste was voor de kat!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ja ook ik vind puberzoon een held!! Maar ook het bakvisje....door zo handelend op te treden ipv gillend en kermend op de stoep te gaan staan.
    Vreselijk voor je buren...ik hoop dat zij het gemis van hun vriendje gauw kunnen verwerken....bbrrr.....wat een naar ongeluk...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk