Ze heeft er gelukkig niet al te veel last van, hooguit jeuk, ik vind het alleen zo een beschadiging van haar mooie nog zo gladde en gave huidje... maar weet ook wel dat t weer helemaal goed komt.
Beetje vreemd weer, zo na een lange tijd toch weer eens wat te doen met mn blog. Natuurlijk ben ik het bloggen nooit vergeten, noch mijn blogmaatjes. Bij voorkeur deed ik regelmatig nog even een rondje bij mijn meest favo-bloggers. Maar waarom dan zo lang niks geplaatst? Beetje een combi aan factoren, wat in het kort hierop neerkwam, ik was echt te druk, en gunde me er geen tijd meer voor. Maar ik miste het wel, bijna daaglijks iets te schrijven, maar als ik iets doe, dan wil ik het ook echt doen, en niet wat halfslachtig. Daar had ik geen zin in, en iedere blogger weet, het kost wat tijd en inzet om je blog echt leuk bij te houden. En als je het dan een tijdje niet gedaan hebt, dan ebt de zin weg, dan komt er een soort van gekke zelfverzonnen drempel bij om weer te beginnen. Vervolgens ga ik weer aan van alles twijfelen, moet ik onder een nieuwe naam een echt fris en nieuw blog beginnen net zoals sommige van ons regelmatig doen? Maar ergens hou ik ook wel weer erg van min oude naam,
Sinds kort ben ik begonnen met het 's avonds klaar leggen der kleren voor de twee jongsten kinderen. En alhoewel ik al jaren hetzelfde goede advies maar dan voor het tas inpakken der reuzekinders gaf, want elke morgen in de vroegte huppelde en galloppeert er wel een het hele huis door trap op trap af op zoek naar dat ene onmisbare boek/verslag/gymbroekje/you-name-it. Deed ik daar zelf niet aan mee, ik rekende me rijk, in tijd, meestal dan toch en dus moesten of de manlief of ik regelmatig op sokkenjacht, want een gelijk gestemd gekleurd stel was niet te vinden in de sokkenmandjes. Stressy dus.....een beetje wel. Daarbij kleed manlief de jongsten vaak aan, dan mag ik nog een half uurtje verder slapen, wat ik erg lekker vind na mijn late diensten bv. En manlief is wel lief, echt ... maar wat zal ik zeggen, hij komt uit een jongetjes gezin, en heeft onze dochter al een keer met een jongenskoppie geknipt thuisgebracht , moest ik echt ff slikken hoor..... en met de kleren is het vaak
Ze blijft om op te vreten :-)
BeantwoordenVerwijderenOch, och is ze alweer een beetje opgeknapt? Hopelijk heeft ze er niet zo heel veel last van...
BeantwoordenVerwijderenhm, ach.... voor de rest van haar leven resistent! Dat scheelt!
BeantwoordenVerwijderenBeterschap! en hopelijk niet teveel jeuk...
BeantwoordenVerwijderenVolgens mij blijft ze er gelukkig wel vrolijk onder.
BeantwoordenVerwijderenZe heeft er gelukkig niet al te veel last van, hooguit jeuk, ik vind het alleen zo een beschadiging van haar mooie nog zo gladde en gave huidje... maar weet ook wel dat t weer helemaal goed komt.
BeantwoordenVerwijderenOh jee, veel beterschap, en hoop dat de littekens uitblijven ;-)
BeantwoordenVerwijderenach het schatje. gelukkig zonder veel last.
BeantwoordenVerwijdereneen stipjesmonster :-)
BeantwoordenVerwijderenja het blijft een lekker en lief hapje!
BeantwoordenVerwijderenWat een schatje!
BeantwoordenVerwijderenAch! Waterpokken?
BeantwoordenVerwijderenHeel veel beterschap en hopelijk heeft ze niet heel veel last ervan!!
Groetjes van Christien