peda-goochelen

Oudste word morgen 16, bakvisje net 12, peuterzoon van 2,en het minimeisje van 1.
Ik ben in deze setting de hele dag zo'n beetje aan het peda-goochelen .
Daarbij zijn de kleintjes mijn mans eerste kuikentjes, dus die vraagt regelmatig aan mij, is dit normaal? deden de oudsten 2 dit vroeger ook?( met andere woorden k moet het manliefje ook nog opvoeden ;-) )
Maar ik vind het eerlijk niet te vergelijken want zoals je ziet schelen de 2 oudsten 4 jaar (bijna) en dan zitten ze beide al in hele andere ontwikkelings fases van hun leven als ze elkaar tegen komen, zeg maar.Puberzoon was altijd super grote sterke broer, die alles wist,die alles durfde, en altijd zaten ze armen om elkaar heen samen op de bank, 4 handen op een buik.( das nu we; even ietsjes anders  met dat gepuber maar das weer een ander verhaal) Hmm daarbij was mijn toenmalige huwelijk/relatie niet echt ehm een veilige basis dus daar krijgen de kinderen ook wel iets van mee ( helaas en dat was mede een van de zwaarwegende redenen om te scheiden, afgezien van het feit dat ik er wel eens bang voor was dat ik de relatie werkelijk en lichamelijk NET zou overleven, als hij weer eens super agressief was. Op een zaterdagmorgen probeerde oudste zoon, toen 6 jaar oud , zijn vaders armen naar beneden te houden, uit alle macht en kracht, die het kleine kinderlijfje in zich had, terwijl hij tegen mij riep; rennen mamma... en dan rende ik weg, en kwam uren en uren later thuis in de hoop dat hij weer goed was....maar dat duurde nooit lang, helaas.)
Maar goed in die situatie was het voor de kinderen natuurlijk ook op eieren lopen en dus zo totaal anders dan de situatie waar ik/we nu in leven.Dus totaal niet vergelijkbaar.

Reacties

  1. Heftig hoor.

    En wat geweldig dat je nu deze man hebt en je kinderen veilig zijn en er zelfs twee nieuwe kuikentjes zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeetje, wat een naar verhaal. Aandoenlijk zo'n jochie van 6 die zijn moeder probeert te beschermen. Fijn dat alles nu anders is voor jullie.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat fijn dat je nu een goede basis hebt!! Jochie van 6 die zijn mama beschermt.....jee....wordt er stil van!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi woord peda-goochelen. Maar het is inderdaad niet te vergelijken. De situatie is nu veel anders en beter zo te horen. Als jullie dan maar 1 koers varen komt het altijd goed. Sterkte met peda-goochelen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat zijn geen fijne verhalen en ja als je dat als kind hebt meegemaakt dat laat z'n sporen na. Maar ik weet wel dat het kiezen voor je kinderen en er voor zorgen dat na die heftige jaren er jaren van rust, liefde en zelfs een heel nieuw begin volgen, heelt heel veel van die "wonden". Ik vind het dapper van je dat je dit opschrijft en ook dapper dat je toen de beslissing durfde te nemen.
    Liefs, sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jeetje dat is niet niks. Echt rot voor jou en de kindjes. Gelukkig hebben jullie nu het tegenovergestelde gevonden :)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Sowieso is elk kind anders, maar in deze situatie is het voor jou helemaal onvergelijkbaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ontzettend heftig voor de oudste twee. En bijzonder (heb ik regelmatig gezien) hoe kinderen opkomen voor de bedreigde ouder.

    Idd kun je lang niet alles vergelijken. Temperament (aangeboren), fysieke en emotionele kwetsbaarheid (deels aangeboren) en omgeving maken een mix. Toch zul je vast wel dingen van de oudste twee in de jongste twee herkennen....

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Oei, slechte start dus... he bah, wat naar zo'n man. Maar ik geloof dat het nu beter gaat bij jou thuis.. (-;

    En soms lastig maar ook wel weer leuk, die grote leeftijdsverschillen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Sillie, wat een heftig verhaal en wat fijn dat je het nu fijn hebt met die lieve man, die je nog een beetje moet opvoeden. Wat zal dat anders zijn geweest toen je je eerste kind kreeg. Toen ik zwanger was van de oudste waren rauwmelkse kazen en bv. patƩ nog niet op de lijst van verboden middelen, maar toen ik zwanger was van de jongste weer wel. Dus er verandert in al die jaren wel heel veel.Gr. Lege Zakken Vrouw

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een intens verhaal, arme jij, arme zoon....wat goed dat je bent weggegaan.

    Ik hoop dat jullie er zonder al te grote permanente psychische littekens vanaf zijn gekomen!

    Ben er echt een beetje stil van, dit verhaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Gefeliciteerd met je zoon.
    En pffft, wat een verhaal zeg. Goed dat je gegaan bent. Voor jezelf en voor je kinderen. Ik hoop dat jullie er alledrie zonder al te veel littekens vanaf gekomen zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Pfoe, nou, dat moet ik even verwerken hoor! Wat een stoere zoon heb jij zeg! Maar het is niet goed voor de geestelijke gezondheid van een zesjarige om zijn moeder te moeten beschermen tegen zijn vader.... en dan moet je dus niet denken aan al die andere situaties waar je nu niet over schrijft, maar die eer ongetwijfeld geweest zijn en voor een kind levensgroot zijn. EN voor de moeder. Wat ben ik blij voor je dat je nu gelukkig bent! Je hebt van jezelf zo'n vrolijke aard, gelukkig dat dat weer naar buiten kon komen, ook voor je kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Vreselijk verhaal,en wat een kracht en moed van je om te vertrekken!En als bonus ook nog een leuke man te vinden!Liefs Anne-Mae

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk