kannibalisme

Waar peuterzoon in zijn motorische onhandige en wat ruwe fase zit.Waarbij zijn kleine zus regelmatig een duw krijgt, waardoor ze op haar nog wankele beentje staande toch nogal eens omvalt.Oh en ook krijgt ze wel eens een knal met een stuk houten treinrails. Meestal zij is niet kinderachtig, maar soms.....
Zij breekt dan in hartverscheurend en oorverdovend geschrei uit.Vaak huilt peuter dan ook mee, zomaar,dacht ik eerst nog, maar bij nadere observatie zag ik  toch wat anders, namelijk dat de kleine zus probeerde met haar sterkste wapen, nee niet haar zo lieflijke glimlach, maar haar kleine scherpe tandjes, hem dus bijt, HAP....zijn tenen en zijn vingertjes ( die er als heerlijke miniknakworstjes uitzien).Voortaan iedere avond even vingertjes en teentjes tellen voor het slapen gaan.Eerlijk gezegd vind ik ze allebei wel om op te vreten.

Reacties

  1. Oooh wat een klein monstertje, maar wel een heel grappig lief monstertje!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jij duwt dus ik bijt ... wat een kleine monstertjes, heerlijk!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo die laat de kaas niet van haar brood eten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hihihi, dat meisje laat niet op der kop zitten :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dat is nog eens negatieve feedback, maar met recht!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hihi, effectief wapen zet ze in, zeg! Maarrre, hoe ga je dit nu pedagogisch rechtbreien of laat je het even zo?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zij vindt hem in ieder geval om op te vreten...

    BeantwoordenVerwijderen
  8. ai, tja, je moet wat he.....
    komt vast wel goed hoor !

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Geef die meid eens wat meer te eten!Gr. Lege Zakken Vrouw

    BeantwoordenVerwijderen
  10. @allen: natuurlijk ben ik hele dagen werkzaam als vredesonderhandelaar tussen de rivalerende bende ;-), maar soms laat ik ze even, in de hoop dat je van vechten ook ehm iets leert ;-) ofzo, maar dan heel pedagogelend verandwoord

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Toch even een pedagoocheltje: ik schat in dat peuterdochter nog weinig woorden kan zeggen. Bijten kan natuurlijk niet, haar broer moet ook beschermd worden. Maar bijtgedrag bij peuters heeft vaak (mede) als reden dat het denken vóór loopt op het praten. In de fase voor peuters gaan praten is er bij een aanzienlijk aantal kinderen eerst een bijtfase.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk