helemaal vergeten

-
Grutjes, ik was het werkelijk helemaal vergeten, hoe vermoeiend potjestraining ook al weer was.De peuterzoon toonde gistermorgen zomaar uit zichzelve warme belangstelleing voor het potje waar normaal wat duplootjes in liggen te verstoffen.En riep vervolgens met zn kleine schelle stemmetje: MAMMIE ik ga plassen...OEIIII OEIIII (dansend) PLASSSSEN( huppelend) plasssen(springend) pe- le- assen, om vervolgens toen hij uit de romper en luier gepeld dwars op het potje te zat, verrukt onderwijl er zelf naar kijkend, een straaltje produceerde( die natuurlijk omdat hij dwars erop zat een beetje over de rand ging en broek en sokjes natmaakte ) Ik, als moeder deed voetbalkijkend publiek na en deed de wave( in mn uppie jaah) en aplaudiseerde hartelijk bij het zien van zuk mooi resultaat.Maar ach, t is wat als je maar een blaasje ter grootte van een vingerhoedje hebt...(ook dat was ik vergeten).
27 keer verder ,had ik zere handen van het aplaudiseren....
Toen manlief thuis kwam bromde die: HEEE de romper hangt los tsssss
Ik smibte terug: heb hem 35 keer aan en uit gedaan, en het de moeite niet meer vond om het vast te maken.
Maar eerlijk, ik was vergeten hoe vermoeiend het ook al weer wat, dat zindelijk worden, poe poe poe poe.

Reacties

  1. moeke Vera22 april 2010 om 21:21

    mijn pleegdochtertje is ook toe aan zindelijk worden en heeft vandaag ook voor de allereerste keer een plasje gemaakt op het potje. Joepie, een hele prestatie. Ik ga haar in elk geval niet extra stimuleren of zo, 't moet spontaan gebeuren, 't kind heeft al veranderingen meegemaakt de laatste week ...
    maar ze doet het PRIMA !!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mrs. T.22 april 2010 om 21:49

    Maar het komt vast en zeker goed. Ooit! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Saralien22 april 2010 om 22:08

    Een hoop werk (vooral het dweilen en het om de 5 minuten onderweg op zoek naar plaatsen om te plassen!) maar ook wel weer een mooie mijlpaal.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Anoniem22 april 2010 om 22:26

    Hai Syl,
    kleine jongetjes worden groot zo te lezen.
    leuk hoor.
    groetjes Jur en Sas

    BeantwoordenVerwijderen
  5. wilmi22 april 2010 om 23:51

    Hee, maar de aanhouder wint! Super succesvol zo'n eerste dagje, en laat die romper maar hangen (zolang je niet weg moet natuurlijk ;-)
    ik applaudiseer mee hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem23 april 2010 om 06:38

    dit roept bij mij 'sweet' (hkhum) memories op ... hahahahaha

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Sandra23 april 2010 om 07:09

    Ik ben nog altijd verbaasd dat ze "het" plots op het potje doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. baasbraal23 april 2010 om 08:20

    Ik begon altijd op een mooie dag en deed ze een broekje aan , luier uit. Was meestal in dire dagen gepiept, anders wachtte ik nog een maandje. Maar hij deed het gewoon uit zichzelf! (wavet nu voor de computer....)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. sillie23 april 2010 om 08:37

    hihihihi

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Karien26 april 2010 om 16:52

    Ik zal er zo ook aan moeten gaan geloven. Maar ik wacht nog even...Uitstel is wel eens fijn...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

-
 Beetje vreemd weer, zo na een lange tijd toch weer eens wat te doen met mn blog. Natuurlijk ben ik het bloggen nooit vergeten, noch mijn blogmaatjes. Bij voorkeur deed ik regelmatig nog even een rondje bij mijn meest favo-bloggers. Maar waarom dan zo lang niks geplaatst? Beetje een combi aan factoren, wat in het kort hierop neerkwam, ik was echt te druk, en gunde me er geen tijd meer voor. Maar ik miste het wel, bijna daaglijks iets te schrijven, maar als ik iets doe, dan wil ik het ook echt doen, en niet wat halfslachtig. Daar had ik geen zin in, en iedere blogger weet, het kost wat tijd en inzet om je blog echt leuk bij te houden. En als je het dan een tijdje niet gedaan hebt, dan ebt de zin weg, dan komt er een soort van gekke zelfverzonnen drempel bij om weer te beginnen. Vervolgens ga ik weer aan van alles twijfelen, moet ik onder een nieuwe naam een echt fris en nieuw blog beginnen net zoals sommige van ons regelmatig doen? Maar ergens hou ik ook wel weer erg van min oude naam,
Meer lezen

Ordelijk

-
Afbeelding
Sinds kort ben ik begonnen met het 's avonds klaar leggen der kleren voor de twee jongsten kinderen. En alhoewel ik al jaren hetzelfde goede advies maar dan voor het tas inpakken der reuzekinders gaf, want elke morgen in de vroegte huppelde en galloppeert er wel een het hele huis door trap op trap af op zoek naar dat ene onmisbare boek/verslag/gymbroekje/you-name-it. Deed ik daar zelf niet aan mee, ik rekende me rijk, in tijd, meestal dan toch en dus moesten of de manlief of ik regelmatig op sokkenjacht, want een gelijk gestemd gekleurd stel was niet te vinden in de sokkenmandjes. Stressy dus.....een beetje wel. Daarbij kleed manlief de jongsten vaak aan, dan mag ik nog een half uurtje verder slapen, wat ik erg lekker vind na mijn late diensten bv. En manlief is wel lief, echt ... maar wat zal ik zeggen, hij komt uit een jongetjes gezin, en heeft onze dochter al een keer met een jongenskoppie geknipt thuisgebracht , moest ik echt ff slikken hoor..... en met de kleren is het vaak
Meer lezen