avontuurlijk fietsen

Na ehm 100 jaar niet gefietst te hebben, vandaag dan weer eens mijn spiksplinterrrrr nieuwe fiets uit de schuur gepakt.Tja een fiets moet zo af en toe luchten he in de zon ;-)
Oh en wat glimtie nog moohooi, het is namelijk niet zomaar een fiets nee het is voor t eerst in mn leven een heuse echte MOEder fiets(zou dat betekenen dat je al moe word voor je erop zit??)
Wellicht denken sommige waarom oh waarom fietste die gekke Sillie al die jaren niet, nou het antwoord daarop is wel vrij simpel,maar niet in een woord te vangen, dus; zwangerschappen en aanverwanten ( zweepslag,trombosebeen,stollingstoornis faktor Vleiden,tromboseprikjes 1600 per zwangerschap,voorgroeiende placenta's,bloedverlies,verplicht rustige dingen doen, babytje dat tot 9 maand nog niet mee kan op de fiets,fietsgestolen,nieuwe fiets gekocht van fietsplan van de zaak, van de 100 overuren ofzo die ik nog had,kost me dan geen cent :-) toen weer zwanger,en aanverwante(prikjes,rustig aan etc etc),weer beepje dat nog niet kan zitten en nog niet mee kan op de fiets...hijg hebbikallesgehadnu? ehm ik dacht het wel ) Nouja en dan ging ik vandaag dus na de fiets te hebben bewonderd om haar mooie gave glimmend strakke huid, haar stevige banden,haar robuuste rondingen vertrok ik gewapend met een boodschappentas aan mn stuur, want dat kekke polkadotfietstasje heeft zich in de loop der tijd  gewoon onzichtbaar gemaakt in mijn huis en was niet vindbaar.Ik zwierde heerlijk in de zomerse zon over de fietspaden, en zoog de frisse zilte(2km van zee wonend) lucht diep de longblaasjes in.Daar naderde ik al ras ons enige stoplicht in het dorp en trapte terug op mijn rem,hoe heerlijk licht ging dat merkte ik verheerlijkt op...neeeee NEEEE ...IEEEEEEEEE help HANDREMMEN......midden op het kruispunt bedacht ik me dat en gaf maar gas bij...ehm trapte stevig en levensreddend door.De rest van de middag heb ik met bibberbillen van de schrik in de tuin bij moeten trekken ....

Reacties

  1. Och arme.....ik durf niet eens te (glim)lachen om je kostelijke verhaal, gevaarlijk!!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oef, volgende keer gewoon eerst een fietsles op afgesloten terrein (-; Ik moet zeggen dat ik zoon van 11,5 maand nog steeds als excuus gebruik om niet te hoeven fietsen... schaam... Maar het gaat er zeer binnenkort van komen. Ik denk eerst even op een heeeeel stil weggetje (-;

    Hier ook een man en schoonfamilie die factor v heeft (hopelijk de kinderen niet?!)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zo he, wat een heleboel oorzaken dat je niet kon fietsen. Heftig.
    En tja, terugtrapremmen afleveren is ook een kunst.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Iek!!!! Das schrikken! En de fiets? Staat 'ie inmiddels op Marktplaats? (grapje hihihi...)

    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Fietsen is juist zo heerlijk. Hopelijk ben je inmiddels een beetje bijgekomen en weer vol goeie moed ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Haha, en de komende honderd jaar voorlopig weerniet op de fiets zeker?? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ojee, je had daar raar aan je eind kunnen komen zeg, maar gelukkig kan je het navertellen!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Fietsen verleer je niet, maar remmen wel? ;p Dat was even schrikken, maar als ik jou was zou ik vandaag maar weer op de fiets springen en heerlijk naar zee fietsen....het is heerlijk weer buiten!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. aaaaaaaaaaaaaaaaaaaah, schrik! beste therapie is vandaag die fiets weer op! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Oh heerlijk die moederfiets....lekker stabiel en stevig....heb er jaren met plezier op gefietst! Kindjes erop....bergen boodschappen....en geen gewiebel....
    Ik denk dat je nu niet meer vergeet dat er handremmen op zitten....meid...wat zal je geschrokken zijn! Brrrrr....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. haha... leuk verhaal.
    Je hebt wel een hoop ellende gekend qua zwangerschappen en aangewanten :-(

    Morgen deel 2: Sillie heeft zadelpijn??? ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  12. gelukkig is er maar één stoplicht in heel het dorp zou ik zo denken.
    Je zal het niet meer vergeten nu... denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik leef met je mee! Het duurt even voordat je hoofd de wissel tussen handrem en voetrem heeft gemaakt, en dat levert angstaanjagende momenten op.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. O jee, durf je het straks weer een keer aan?

    Bij mij een vergelijkbaar verhaal, vorige week toog ook ik, na jaren op inactief, op de fiets naar het dorp. Nou is het hier vrij heuvelig. Dus heb ik de hele middag liggen uitpuffen. En dit was zonder peuter achterop en baby voorop. Wat ik van plan was, straks als ik niet meer werk regelmatig te doen. Ik moet dus aan het trainen...

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk