waar blijft de tijd?


Als ik zo smorgens het lekkere babymollige lijfje van mn jongste spruit vast pak .... heeerlijk.
Vlak daarna stormt de oudste zoon langs (ook om de kleinste te knuffen) en dan zie ik dat enorme lijf, inmiddels al groter dan ikzelf ben, een recht en bonkig jongemannenlijf in de groei, waar spieren, botten en overal haar zichtbaar word.Het lijkt nog maar gisteren dat hij ook zo lekker klein en mollig was.... snik wat gaat het snel, waar blijft de tijd.

Reacties

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

Ordelijk