Verjaren
Bij het verjaren van mijn kinderen, heb ik bijna altijd een melancholisch moment. Waarop ik al dan niet samen met de manlief, mijmerend terug denk aan de geboorte en/of die eerste jaren. Geen idee waarom ik dat doe. Het liefst blader ik wat door de oude foto's ook nog erbij.
Maar nog niet groter dan zijn verjaardagskado :-)
Oh en wat is het kind stinkend verwend, mag ik dat wel even melden.
het gaat inderdaad snel he?
BeantwoordenVerwijderenHihi, hij is nog niet zo groot als zijn cadeau! Gefeliciteerd!
BeantwoordenVerwijderenGefelicteerd!
BeantwoordenVerwijderenen ja ik doe dat ook ;)
gefeliciteerd,ik doe het ook hoor
BeantwoordenVerwijderenHieperdepiep hoera!
BeantwoordenVerwijderenVan Harte Gefeliciteerd!!!
BeantwoordenVerwijderenJa hoor, ik heb ook van die mijmermomentjes, zelfs de avond voor de verjaardag van m'n oudste, die al niet meer thuis woont, zit ik nog met z'n babyfoto's te mijmeren hoe het toch kan dat die kleine baby zo snel in een volwassen vent is veranderd.
Gefeliciteerd! Prima toch, lekker mijmeren? Vreemd woord eigenlijk... ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa... ze groeien erg snel..
BeantwoordenVerwijderenJuul
Gefeliciteerd! Als moeder kun je inderdaad bevangen worden door melancholie.
BeantwoordenVerwijderen