deze week zag ik...

-
Kleine zoon wil liever niet "alleen" naar het toilet....
Hij is soms een klein beetje bang, zo alleen...
want....

Maar sinds kort zit er een leuke vogel...
een echte leuke en kwetterende parkiet
die alle boze monsters weg piept.

En nu zijn de mini's niet uit de wc weg te slaan...en staan de ganse dag terug te kwetteren en piepen en zwaaien...
En heeft parkietje al een duik genomen....de enge wcmonsters achterna, maar kon gelukkig gered worden.
(wat mij een extra wc-eend op de boodschappenlijst deed zetten )


Reacties

  1. Sjaantje16 december 2011 om 23:50

    Geweldig!! Zou die ook helpen bij mijn bange kleuter meisje??

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mrs. T.16 december 2011 om 23:52

    Hahaha, dat heb je goed opgelost zeg!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jolanda17 december 2011 om 07:28

    Fantastische oplossing!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. merula17 december 2011 om 12:43

    ach arm batterij-parkietje toch zomaar in die enge pot gevallen! Misschien kun je het ook te lijf gaan met het wc borstel zwaard!?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. maarnietvangrijs17 december 2011 om 17:22

    Ha ha! Grappig, in onze wc zijn nooit monsters.....

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Trudy17 december 2011 om 20:00

    Leuk zeg, een huisdier op de wc ; )

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Purperpolletje17 december 2011 om 22:16

    Er is niets wat een mens creatiever maakt dan het ouderschap!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Puck17 december 2011 om 22:47

    Wat een vrolijke oplossing zeg. Ik kan me voorstellen dat het nu druk is op de wc.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. huis tjokvol18 december 2011 om 09:47

    wat een gezelligheid op de wc, echt goed gevonden,

    BeantwoordenVerwijderen
  10. DharSon19 december 2011 om 10:26

    Dat is goed en leuk opgelost. :)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

-
 Beetje vreemd weer, zo na een lange tijd toch weer eens wat te doen met mn blog. Natuurlijk ben ik het bloggen nooit vergeten, noch mijn blogmaatjes. Bij voorkeur deed ik regelmatig nog even een rondje bij mijn meest favo-bloggers. Maar waarom dan zo lang niks geplaatst? Beetje een combi aan factoren, wat in het kort hierop neerkwam, ik was echt te druk, en gunde me er geen tijd meer voor. Maar ik miste het wel, bijna daaglijks iets te schrijven, maar als ik iets doe, dan wil ik het ook echt doen, en niet wat halfslachtig. Daar had ik geen zin in, en iedere blogger weet, het kost wat tijd en inzet om je blog echt leuk bij te houden. En als je het dan een tijdje niet gedaan hebt, dan ebt de zin weg, dan komt er een soort van gekke zelfverzonnen drempel bij om weer te beginnen. Vervolgens ga ik weer aan van alles twijfelen, moet ik onder een nieuwe naam een echt fris en nieuw blog beginnen net zoals sommige van ons regelmatig doen? Maar ergens hou ik ook wel weer erg van min oude naam,
Meer lezen

Ordelijk

-
Afbeelding
Sinds kort ben ik begonnen met het 's avonds klaar leggen der kleren voor de twee jongsten kinderen. En alhoewel ik al jaren hetzelfde goede advies maar dan voor het tas inpakken der reuzekinders gaf, want elke morgen in de vroegte huppelde en galloppeert er wel een het hele huis door trap op trap af op zoek naar dat ene onmisbare boek/verslag/gymbroekje/you-name-it. Deed ik daar zelf niet aan mee, ik rekende me rijk, in tijd, meestal dan toch en dus moesten of de manlief of ik regelmatig op sokkenjacht, want een gelijk gestemd gekleurd stel was niet te vinden in de sokkenmandjes. Stressy dus.....een beetje wel. Daarbij kleed manlief de jongsten vaak aan, dan mag ik nog een half uurtje verder slapen, wat ik erg lekker vind na mijn late diensten bv. En manlief is wel lief, echt ... maar wat zal ik zeggen, hij komt uit een jongetjes gezin, en heeft onze dochter al een keer met een jongenskoppie geknipt thuisgebracht , moest ik echt ff slikken hoor..... en met de kleren is het vaak
Meer lezen