de slechte moeder

Na een onstuimige dag ,vol wind en woeste regenbuien, waarbij niet alleen de blaadjes maar ook de takken om je hoofd heen vlogen, legde ik mijn (over)vermoeide hoofd op mijn kussen en was terstond vertrokken en in een verkwikkende slaap gevallen.Alwaar ik woest werd weggerukt door steeds heviger wordende geluiden uit het wiegje naast me, een speen hielp , ware het niet dat ze daar zo hard op ging liggen smakken en smekken dat  mijn moeder instinct meteen helemaal klaarwakker was... HONGER... ze heeft honger, hmm beetje vroeg maar oke, dat kan.5:30 poepoepoe....
Nog geen minuutje later ging het luchtalarm af , het kwam uit de kamer waar kleine woeste peuter slaapt, of nee sliep, want natuurlijk was hij het zelf die riep mammmmma WAKKER...
Ook te vroeg, veeeeuls te vroeg .Nu proberen we dan wel eens of hij ook bij ons in bed wil liggen, hij zegt dan wel ja, maar liggen doet hij niet hoor en stil zijn al helemaal niet hij kwekt en kakelt de oren van je hoofd en apekooit het hele bed door dus niemand ligt nog lekker en zeker niet te dommelen.Het kleine beepje was ondertussen al weer klaar en in slaap aan het vallen.
Wat te doen.MOE ... wij .... niet hij want hij kakelt zo fris als een hok vol kippetjes ...terug in bed leggen levert meestal een langdurige mama en papa roep sessie op waarbij wij natuurlijk ook niet ontspannen liggen noch kunnen slapen/dommelen.We hebben hem toch terug gelegd met zijn speen die hij eigenlijk nooit meer gebruikt.( idee geboren uit pure wanhoop ;-) )
En oh, hij sliep toch lekker, pas om 9:15 werd hij weer wakker, en ik dus ook, want manlief  liet mij lekker slapen, toen hij zelf  opstond en kuste mijn slaperige hoofd op weg naar zijn werk.Puberzoon had ik ook vaag horen rommelen en was ook al onderweg naar school ,zei manlief.
Zo heerlijk ik had helemaal een uitgeslapen gevoel, en verschoonde zingend de vieze poepluier van peuterzoon.Toen ik iets engs hoorde achter me... trippelende voetstappen op de overlloop ...ieeeeks
wasda???? Mijn immer vroegopstaand elfje...... liep met een slaperig hoofd en een kop haar als een verwarde hooiberg,roepend als het witte konijn uit Alice in wonderland, geen tijd geen tijd geen tijd, te laat te laat te laat,.
Het was ondertussen al 9:30 geweest, mijn keel werd langzaam dicht geknepen door schuldgevoel, ik ben een slechte moeder, er sliep er gewoon nog een tsss en ik had het niet in de gaten...Ik probeerde wanhopig adem in adem uit te doen.... en waarachtig het lukte,heerlijk bevrijdend legde ik mijn hoofd in mijn nek en barste in lachen uit.....het elfje blikte bezorgd mijn kant op, ik zag haar denken.... GEK die is goed gek
Ze is nu lekker thuis gebleven en we doen gezellig een bakkie , zij ene kopje koffie en ik thee .