verscheurde herfstgevoelens

-
Zondagmiddag heerlijk in herfstzon wandelend in het bos, genietend van de herfst met lief en de minimensjes.
Tegelijkertijd mis ik de kleine reusjes van mijn gezin die bij de grote boze tovenaar zijn.
Genieten en toch verscheurd zijn.

Reacties

  1. Inge5 oktober 2009 om 17:44

    Hoi!

    Bedankt voor je reactie op mijn blog! Ik ga zeker je recept een keer uitproberen hoor!
    Ja, wat was het heerlijk weer he gisteren, mooie herfstzon!

    Fijne avond!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Jeanet5 oktober 2009 om 17:58

    Oh.....wat herken ik dat...dat verscheurde gevoel....wat een ROTgevoel!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Sandra5 oktober 2009 om 18:35

    Genietend met je 2 kleintjes en dan weten dat de andere bij iemand is die niet leuk is...dat lijkt me inderdaad een ROT gevoel. Wel een leuke foto trouwens :-) Heerlijk in het bos!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fluitenkruid5 oktober 2009 om 20:38

    Dat moet moeilijk zijn, hopelijk zijn ze gauw terug en straks komen ze op een leeftijd dat ze zelf kunnen bepalen of ze er wel of niet heen willen.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

leuk dat je even reageert! bedankt, ik ben dol op reacties!

Populaire posts van deze blog

Een fris begin

-
 Beetje vreemd weer, zo na een lange tijd toch weer eens wat te doen met mn blog. Natuurlijk ben ik het bloggen nooit vergeten, noch mijn blogmaatjes. Bij voorkeur deed ik regelmatig nog even een rondje bij mijn meest favo-bloggers. Maar waarom dan zo lang niks geplaatst? Beetje een combi aan factoren, wat in het kort hierop neerkwam, ik was echt te druk, en gunde me er geen tijd meer voor. Maar ik miste het wel, bijna daaglijks iets te schrijven, maar als ik iets doe, dan wil ik het ook echt doen, en niet wat halfslachtig. Daar had ik geen zin in, en iedere blogger weet, het kost wat tijd en inzet om je blog echt leuk bij te houden. En als je het dan een tijdje niet gedaan hebt, dan ebt de zin weg, dan komt er een soort van gekke zelfverzonnen drempel bij om weer te beginnen. Vervolgens ga ik weer aan van alles twijfelen, moet ik onder een nieuwe naam een echt fris en nieuw blog beginnen net zoals sommige van ons regelmatig doen? Maar ergens hou ik ook wel weer erg van min oude naam,
Meer lezen

Ordelijk

-
Afbeelding
Sinds kort ben ik begonnen met het 's avonds klaar leggen der kleren voor de twee jongsten kinderen. En alhoewel ik al jaren hetzelfde goede advies maar dan voor het tas inpakken der reuzekinders gaf, want elke morgen in de vroegte huppelde en galloppeert er wel een het hele huis door trap op trap af op zoek naar dat ene onmisbare boek/verslag/gymbroekje/you-name-it. Deed ik daar zelf niet aan mee, ik rekende me rijk, in tijd, meestal dan toch en dus moesten of de manlief of ik regelmatig op sokkenjacht, want een gelijk gestemd gekleurd stel was niet te vinden in de sokkenmandjes. Stressy dus.....een beetje wel. Daarbij kleed manlief de jongsten vaak aan, dan mag ik nog een half uurtje verder slapen, wat ik erg lekker vind na mijn late diensten bv. En manlief is wel lief, echt ... maar wat zal ik zeggen, hij komt uit een jongetjes gezin, en heeft onze dochter al een keer met een jongenskoppie geknipt thuisgebracht , moest ik echt ff slikken hoor..... en met de kleren is het vaak
Meer lezen