de grote boze tovenaar
Zoals in elk sprookjesland heb ook ik een grote boze tovenaar in mijn leven.Helaas.Ik zou hem graag weg toveren met een soort van spiegelspreuk als hij weer een van zijn zeer boze spreuken over mij uitspreekt.Want van alles wat ik deed en zelfs ook nog vanw at ik tegenwoordig doe, deugd niks,ik ben helemaal ondeugdelijk.Doe alles verkeerd en vreselijk fout.Zo niet hij de perfecte.
Zijn wisselende aanwezigheid hangt als een donkere aankomende onweerswolk aan mijn horizon,soms wat verder weg soms wat dichterbij en soms boven mijn hoofd.Zelf op de stralendste zonovergoten zomerdagen in mijn leven.
Men vraagt zich wellicht af, word je daar niet vreselijk depressief van? Of misschien zelfs wel net als hem aggressief?Moeilijk om daar antwoord op te geven, met vlagen word ik er wel vreselijk moe van, laat ik het zo maar zeggen en inderdaad word ik er ook weer niet vrolijk van.Ik wil dan vaak twee dingen of mezelf opsluiten in mn eigen wereldje en daar een groot zwaar tovenaarproefslot op doen, of juist mijn eigen huis en haard verlaten (want de boze tovenaar weet waar ik woon) en naar plaatsen gaan waar hij geen vermoeden van heeft.En mij( ons) dus ook vermoedelijk niet kan vinden.En tussen die twee opties kies ik meestal dan eens dit dan eens dat.
En zo af en toe als er weer flink gedonderd is( en ik weer eens vrees voor al het kwaad dat de boze tovenaar mij en mijn/zijn kabouters aandoet) en vele boze spreuken en bliksemstralen mij kwellen , dompel ik onder in een rivier van tranen en dan duurt het vaak lang voordat ik weer helemaal droog ben en de zon kan zien schijnen in het met dikke zwarte donderwolken overdekte leven,waar gele giftige zwaveldampen hangen.
Zijn wisselende aanwezigheid hangt als een donkere aankomende onweerswolk aan mijn horizon,soms wat verder weg soms wat dichterbij en soms boven mijn hoofd.Zelf op de stralendste zonovergoten zomerdagen in mijn leven.
Men vraagt zich wellicht af, word je daar niet vreselijk depressief van? Of misschien zelfs wel net als hem aggressief?Moeilijk om daar antwoord op te geven, met vlagen word ik er wel vreselijk moe van, laat ik het zo maar zeggen en inderdaad word ik er ook weer niet vrolijk van.Ik wil dan vaak twee dingen of mezelf opsluiten in mn eigen wereldje en daar een groot zwaar tovenaarproefslot op doen, of juist mijn eigen huis en haard verlaten (want de boze tovenaar weet waar ik woon) en naar plaatsen gaan waar hij geen vermoeden van heeft.En mij( ons) dus ook vermoedelijk niet kan vinden.En tussen die twee opties kies ik meestal dan eens dit dan eens dat.
En zo af en toe als er weer flink gedonderd is( en ik weer eens vrees voor al het kwaad dat de boze tovenaar mij en mijn/zijn kabouters aandoet) en vele boze spreuken en bliksemstralen mij kwellen , dompel ik onder in een rivier van tranen en dan duurt het vaak lang voordat ik weer helemaal droog ben en de zon kan zien schijnen in het met dikke zwarte donderwolken overdekte leven,waar gele giftige zwaveldampen hangen.
ja, dat is het nadeel van een ex.
BeantwoordenVerwijderenDie hangt eigenlijk altijd wel dreigend als een heftige onweersbui boven je hoofd.
Ik heb een ex die zich jaren niet laat zien, en dan ineens....floep, weer in zicht is, waar ik dan weer enorm van in de stress schiet.