Supervrouwtje

Hoi jongste dochter, deze week werd je alweer vijf jaar, het was een geweldige dag voor je, de regen deerde je niet en de hele dag wilde je naar buiten, op die nieuwe fiets. Ik weet nog als de dag van gisteren, dat je geboren werd, en hoe blij en rijk ik(wij)was met jou erbij in ons gezin. KLIK

Compleet gelukkig.

Je kan nog niet helemaal lezen, dus ik kan nog lekker opscheppen zonder dat je er verwaand van word. Maar je kan al zoveel, en het gaat zo snel, het is op deze foto niet goed te zien, maar je nieuwe fiets is wat aan de (te) grote kant en wil je nog geholpen worden met opstappen/wegfietsen en ook weer met stoppen/afstappen. Maar elke dag zien we dat ook dat het weer een stukje beter gaat , zoals dat met zoveel gaat. Je weer een stukje zelfstandiger word en we je stukjes en beetjes los moeten laten, want dat hoort zo, dat weet ik heus wel, dat is normaal, met kindjes die groot worden, maar waarom moet dat nou zo snel gaan? En zo word het leven iets gemakkelijker, en tegelijkertijd iets moeilijker.

mn hartelapje