Het lentegevoel?

 Al enkele weken lopen man en de jongste kids langs de slootkanten, gewapend met netjes, te loeren of er al ergens kikkerdril te vangen was. En in afwachting daarvan kwam er een pot met (wandelende) takken eitjes.....die doen nog ehm niks.... maar goed. En eindelijk was het gistermiddag zo ver. En werd er een klein beetje kikkerdril gevangen, een schoolvriendinnetje van de jongste had t nog nooit gezien en was ook geheel verrukt, dat ze ook een potje meekreeg.

Heerlijke groene kikkerdril. De transformatie van dril/ei naar kikkervisje, naar kikkertje vind ook ikzelf ieder jaar nog erg leuk, dan is een soort van klein gewoon gelukkie dat alle dagen te bekijken en zien gebeuren, (bijna) magisch! Wie word daar nu niet blij van?

Er springen blije, doch vreemdsoortige kangakids een gat in de lucht op de trampoline. 

Onderwijl zit ik reeds te piekeren, peinzen en zorgelijke dingen te bedenken, want onze bakvis gaat vandaag met school op snowkamp, heel heel, heel ver hier vandaan. Zsjucht...