Silliesullie

woordeloze woensdag

Door het warme weer en  dan die heerlijke regen die de laatste weken zo regelmatig groeit, groeit mijn tuin, maar zeer zeker mijn minimoestuin ( ook wel vierkante meter moestuin geinspireerd op square foot gardening) sneller dat we het ehm verwerken, ofwel op kunnen eten. En dan heb ik het bijvoorbeeld over mijn  rucola sla, die dit jaar zelfstandig weer opkwam en nu bijna als onkruid zo snel en weelderig groeit, evenals zijn broer citroenmelisse en ook de worteltjes rechts beginnen werkelijk goed te groeien. En mijn zogenaamde kruiden bieslook en basilicum, munt en bananenmunt groeien als gekken, het enige wat het dit jaar gewoon niet doet is peterselie. Maar ja je kunt ook niet elke dag rucola-sla eten hoe lekker dat ook is. Dus vandaag er een  kruidenbotertje van gemaakt, van een flinke hand rucola-sla, wat bieslook, een bolletje knoflook, dit alles snipperen, dan en wat grof zee-zout, peper en milde biologische paprikapoeder naar smaak, en wat...

Terwijl ik net de was buiten! (natuurlijk) opgehangen had, en een rondje ging wandelen met hond en mini's, brak vrij plotseling en onverwacht een dikke regenbui boven ons open.(want zo'n rondje duurt altijd weer langer dan gepland, want onderweg komen wij veel heelveel bijzondere dingen tegen. Die allemaal nader onderzocht dienen te worden. Elk mierennest, iedere slak, elk verloren veertje, het word uitvoerig bewonderd ) Toch was het weer een feestje:

Waar ik hier  en hier  EN hier   al over mijn nieuwste keuken  en kookmanie blogde, vond ik de nieuwste Delicious weer een heerlijk tijdschrift vol Italiaanse inspiratie en ook wel 10!  bladzijdes vol zelfmaak pasta, zoals de echte Italianen t maken .( HIER kun je zo enorm veel bladen bestellen klikkerdeklik ) Kijk 't ziet er zo mooi een aantrekkelijk uit, zoals het op die bordjes ligt, je zou dr zo een vorkje in willen prikken. De beschrijving was helder en duidelijk, en eerlijk is eerlijk ik heb heus voor hetere vuren gestaan kwa moeilijkheid. Dacht ik dus. Want mijn ravioli werd een grote plakkerige klont, de oh zo heerlijk en delicaat gekruide vulling ontsnapte aan de pasta en liep eruit. Bepaald niet een (blogjes)foto waardig ;-) Gelukkig aten de mini's wel hun buikjes bol en rond , maar eerlijk gezegd, het zag er niet aantrekkelijk uit, die grijzige massieve klont op mijn bordje, maar ik geef  natuurlijk niet zomaar op, ik be...

woordeloze woensdag

Er zijn van die dagen, dan breng ik mijn avonden op de zaak door, en dan zorg ik meestal dat er thuis kwa eten, al het een en ander klaar staat. Dat warmt/kookt een der reuze-kinderen dan op vooraf afgesproken tijd op, terwijl de ander de tafel dekken moet. En het is voor mij een goede gelegenheid groentes ( of gerechten) klaar te zetten die ik zelf  ehmm niet zo smakelijk vind smaken. Zoals gisteren bijvoorbeeld, had ik een  gruwelijke stinkende  bloemkool gescoord bij de AH(aanbieding deze week).... brrrr de lucht van gekookte bloemkool vind ik werkelijk walgelijk, gewoon poeperig te noemen en  niet alleen eet ik het zelf dus niet, ik kook het zelfs ook niet, want je hele huis, wat zeg ik de hele straat ruikt gruwelijk naar gekookte poep...ehhhm bloemkool dus.( klein traumaatje dat ik waarschijnlijk heb opgelopen in de tijd dat ik zelf als tiener, een riante folderwijk had 1030! brievenbussen. En als ik dan liep in de bloemkool aanbiedingweek brrrrr en dan kw...

Vandaag liet ik peuterzoon achter in het bos, samen met opa, die daar al op hem te wachten stond, het sprookjesbos in Enkhuizen, en op weg terug reed ik in een opwelling zomaar even bij een oude groeps genoot langs, die daar in de buurt woont. Dat leidde niet alleen mijn eeuwig malende gedachten eventjes af van de "wat als" scenario's die op zulk soort uitjes van mijn kinderen altijd door mijn hoofd gaan. Het was gewoon en werkelijk vreselijk gezellig en leuk :-) zou ik vaker moeten doen. Ook ging ik geinspireerd door diverse blogjes een kringloopwinkeltje naar binnen....alwaar de ehmm retro-lucht mij warm en broeierig en nogal niet fris, de adem benam en ik mijn mini-dochter onder mijn arm geklemd door de winkel loodste en opgelucht en nog net zo rijk als voorheen mijn weg naar huis vervolde, mini-dochter een heel uur ( nooit gedacht dat ze het zo lang uit kon houden) krijsend uit volle borst, achter in de auto.....ik nu met piepende ...

woordeloze woensdag

Smikkelen  eindeloos spelen met water

mamaaaaaah ?? of Papaaaaaaahhhhh ??? maggk mani-tiroooopf ??? Toen manliefje in mijn/ons leven kwam, was de bakvis nog klein, 3 jaar, en kon hij haar vaak niet helemaal goed verstaan, als ze nog wat lispelend en kromme zachte kindertaalvragen stelde of wat vertelde..... en moesten wij, de puber die toen ehmm ook nog kleiner was, en ik, dus vaak even tolken tijdens de conversaties. Want ondanks onverstaanbaar t mini-bakvisje van die tijd kwekte aan een stuk door, niet gehinderd door ehmm deze taalbarrieres. Ondertussen heeft man veel bijgeleerd, ECHT!!! Want bij bovenstaande vraag maakt hij meteen zonder twijfelen en zeer zelfverzekerd een glaasje drinkbare limonadesiroop klaar. ( zelfs aangelengd met water, jah , want in het verleden kreeg bakvis, toen zij nog een klein purkje was, eens een glaasje pure siroop van hem )

woordeloze woensdag

Als de dag begint en ik in niet mijn glazen bol kan kijken,  is een vers geblazen super zeepbel, met een sprankje zonneschijn is ook heel fantastisch... Daarna een rondje door de tuin, zien wij daar al aardbeitjes zitten? Rood,groen of geel, het worden er nooit veel. Kijk mijn kleine tuinkaboutertjes zijn al hard aan het werk. Ik kan lekker op mijn lauweren rusten...

Verstopt achter deze ooit zelf gezaaide vlier, zit mijn huis (rechts dat van de buren). En zoals je kunt zien staat ook mijn vlier prachtig in bloei. Het is hier vaak iets later, de bloeiende natuur, dat komt denk ik omdat we zo dicht bij zee wonen waardoor we iets ander klimaat (frisser) hebben. Nu had ik mij vorig jaar ook al gewaagd aan vlierbloesemsiroop te maken.....(klikerdeklik) en vond buiten mijzelve en een vriendin van mij, niemand het hier in huis lekker.Maar dat deert mij niet, om dit jaar een nieuwe poging te wagen, natuurlijk wel naar een iets ander recept, wat meer citrusvruchten/sap erdoor heen, waarmee ik blijf hopen op een doorslaand succes in huize silliesullieblogje. Maar natuurlijk hangen de mooiste vlierbloesemschermen net daar, waar ik er niet bij kon om te plukken.... zul je altijd zien. Dus het bakvisje klom via de grijze bak op de pergola en plukt en plukte en plukte, ze wist werkelijk van geen ophouden! En op de grond rende ik heen en weer met mij...

Mijn kleine mini's smorgens echt te vroeg al wakker zijn!

Hoe snel de tijd ook gaat merk ik soms vooral aan mijn kinderen, die groter worden en ouder. Maar desalniettemin vind het nog altijd leuk om een blaadje te lezen als het blad ZWANGER , een speciale uitgave van wij jonge ouders. Ook al zal ik nooit meer zwanger worden, de zwangerschaps en bevallings verhalen, vooral die over hilarische bevallingsverhalen, in deze uitgave weer erg beelden beschreven, blijf ik altijd boeiend vinden om te lezen. Daarbij is het ook altijd een leuk kadootje om aan een zwanger vriendinnetje te geven.

(Met de verrukkelijke kruidige saus met ballen, naar een re cept Van Jam(m)ie O .) woordeloze woensdag