Oudste puberzoon gaat een weekje naar de Belgische Ardennen, met de examenklassen,school dus.Brrr surveivallen, kajakken, abzeilen brrrr aaaaaargh.... de hele week probeer ik al te polsen en te checken of de tas al een beetje ingepakt is, maar hij bromt :laat me nu maar, ik doe het zelf wel, mam... toe ZELF doen (hij lijkt de peuterzoon wel ;-) ) opvoeden is loslaten denk ik dan en dus liet ik dit item los. Zolang mogelijk heb ik het enge boekje met daarin de reisbeschrijving weggelegd en niet in gekeken, want van al die dingen in combi met mijn kind en ik zover weg .... mijn hart gaat spontaan hurry hurry op naar de 180bpm(beatsperminut) . Ik weet het heus, mijn verstand werkt echt, maar word door het moederstemmetje van mijn hart, mijn gevoel overstemd.Ik lijd daarbij ook nog aan een ernstig gevalletje beroepsdeformatie... Heeft er iemand hoofdpijn dan check ik meteen ehm of ze toevallig niet nekstijf ( en dus meningiaal geprikkeld,hersenvlies onsteking ofzo)zijn (werkelijk w...