bang voor de tandarts, het waarom
Na in maart een met het oog onzichtbaar gaatje te hebben gevuld, voor de x -foto wel zichtbaar, bleef dat kiesje zeuren....
De ene dag wat kleine steekjes... de andere dag was hij wat stil, een derde dag BONKTE en beukte hij,dan weer nachtelijke pijnen, dan weer voelde ik mijn hart kloppen in de kies voor een hele week onafgebroken aan een stuk.Ik werd langzaaam gek... eh ... nouja, wanhopig op zn minst en belde ik uiteindelijk mijn vriendelijke tandarts weer op.Helaas kon ik meteen die dag langs komen, ja ik schrijf helaas want je raad het al, ik had net juist die dag weer nergens geen last van.Maar afspraak is afspraak, dus ik heen. En onderweg begint het weerbarstige kiesje zachtjes te trommelen....Vriendelijke tandarts kijkt klopt, hmmt en ziet het euvel... het staat te krap en buurkiezen duwen het weerbarstige kiesje ertussen uit.Een randje word lieflijk door hem weggeboord en dan ben ik weer klaar.
Aha wat een opluchtig, en het deed bijna geen pijn.. pfffff was dat nu alles??
Maar dan... de avond is nog niet gevallen toch ben ik zelf gevloert en lig te kronkelen van mijn nu gekmakende pijn in mijn kaak/kies/wang/oor/hoofd, nee alles doet zo ongeveer pijn.Ik kreeg des nachts liggend naast mn liefje behoefte om bv maar t raam uit te springen, van de pijn.( dan kom je op je eigen auto en de dakkoffer zit daar nog op bromt hij)
Al snel werd wederom de liefste tandarts gebeld en ja hij had plek voor me, natuurlijk... pas halverwege de morgen, helaas...want ieder uur werd de pijn erger...
Maar eindelijk,EINDELIJK, was ik aan de beurt.(ik wou de tandarts kussen)
Liggen-in de stoel-lamp-verdoving-prikje -prikje-auw-prikje-AUW-prikjeAUW AUW_-prikje-hielp geen snars-nog een prikje dan maar-boor-auw-bloed spuit eruit-iets-enge boortjes-zenuw....ZENUW???
Hier op dit moment verloor ik mijzelf, mijn gedachten ,mijn ik, ik zweefde , ik verdronk in mijn tranen en snot, wat ik allemaal niet weg kon slikken door de verdoving.
UPDATE: ik ben min of meer weer pijnvrij, behalve als ik op mn hoofd ga staan.
De ene dag wat kleine steekjes... de andere dag was hij wat stil, een derde dag BONKTE en beukte hij,dan weer nachtelijke pijnen, dan weer voelde ik mijn hart kloppen in de kies voor een hele week onafgebroken aan een stuk.Ik werd langzaaam gek... eh ... nouja, wanhopig op zn minst en belde ik uiteindelijk mijn vriendelijke tandarts weer op.Helaas kon ik meteen die dag langs komen, ja ik schrijf helaas want je raad het al, ik had net juist die dag weer nergens geen last van.Maar afspraak is afspraak, dus ik heen. En onderweg begint het weerbarstige kiesje zachtjes te trommelen....Vriendelijke tandarts kijkt klopt, hmmt en ziet het euvel... het staat te krap en buurkiezen duwen het weerbarstige kiesje ertussen uit.Een randje word lieflijk door hem weggeboord en dan ben ik weer klaar.
Aha wat een opluchtig, en het deed bijna geen pijn.. pfffff was dat nu alles??
Maar dan... de avond is nog niet gevallen toch ben ik zelf gevloert en lig te kronkelen van mijn nu gekmakende pijn in mijn kaak/kies/wang/oor/hoofd, nee alles doet zo ongeveer pijn.Ik kreeg des nachts liggend naast mn liefje behoefte om bv maar t raam uit te springen, van de pijn.( dan kom je op je eigen auto en de dakkoffer zit daar nog op bromt hij)
Al snel werd wederom de liefste tandarts gebeld en ja hij had plek voor me, natuurlijk... pas halverwege de morgen, helaas...want ieder uur werd de pijn erger...
Maar eindelijk,EINDELIJK, was ik aan de beurt.(ik wou de tandarts kussen)
Liggen-in de stoel-lamp-verdoving-prikje -prikje-auw-prikje-AUW-prikjeAUW AUW_-prikje-hielp geen snars-nog een prikje dan maar-boor-auw-bloed spuit eruit-iets-enge boortjes-zenuw....ZENUW???
Hier op dit moment verloor ik mijzelf, mijn gedachten ,mijn ik, ik zweefde , ik verdronk in mijn tranen en snot, wat ik allemaal niet weg kon slikken door de verdoving.
UPDATE: ik ben min of meer weer pijnvrij, behalve als ik op mn hoofd ga staan.
O ja, zoiets heb ik ook een keer gehad. Je wordt echt gillendgek van deze pijn, I know...
BeantwoordenVerwijderenWat een verlossing kan de tandarts dan bieden!
Auwwww!!! Eén tip: vooral niet op je hoofd gaan staan!!
BeantwoordenVerwijderenOh, datzelfde had ik vorig jaar november/december. Zo'n pijn dat ik (grote angsthaas) op mijn dochters verjaardag vrijwillig in de stoel kroop voor een wortelkanaalbehandeling.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat de pijn weg is. Toch wel een goeie vent zo'n tandarts toch?
Groetjes Judith
Dit is echt heel erg! Ik voel met je mee. terwijl we het niet van elkaar wisten hadden we dezelfde klachten. Ik heb gisteravond drie kwartier in de stoel gezeten en ben ook eindelijk pijnvrij.
BeantwoordenVerwijderenOmdat ik gauw ontstekingen heb bestaat er bij mij altijd de kans dat het naar het naar het kaakbot overslaat. Gelukkig was dat nu nog niet het geval.
Sterkte! Nou ff bijkomen hè.
jeminee, wat heftig..... ja soms kun je toch beter ondanks de angst ( en ik begrijp je al is t hier aangepraat door mijn mams als kind want die wordt al weken van te voren gek)naar de tandarts gaan en even door bijten.. Als het eenmaal goed ontstoken is werkt de verdoving niet of stukken minder en had je toch beter wat eerder kunnen gaan. Maar ja dat is achteraf gepraat. Nu alleen je hoofdpijn nog.....Beterschap!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Aarghh ik wil dit helemaal niet lezen....Gelukkig is het weer pijnvrij :-)
BeantwoordenVerwijderenDan zou ik vooral maar met twee benen op de grond blijven!
BeantwoordenVerwijdereno ik voel helemaal met je mee. Want ik herken de gekmakende pijn :-(
BeantwoordenVerwijderenafgrijselijk.. en hier spreekt een ervaringsdeskundige..
BeantwoordenVerwijderenmet 1 kies heeft de tandarts bij mij zowat alle behandelingen kunnen uitvoeren die mogelijk zijn volgens mij.
En uiteindelijk...
ging hij eruit :-(
Daarna moest er een nieuwe komen, met ook weer alle mogelijke voorbehandelingen. (heeft zelfs met een hamer, ja écht, een hamer, mijn bot opgeklopt)
Maar het resultaat is geweldig!
kortom: ik leef met je mee...
Brrrrr ik kan echt niet tegen deze horror.
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Lieve Syl,
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het weer achter de rug
groetjes van je schoonzus Saskia
Nouja, wat een drama zeg. Arme jij. Ik weet (maar gelukkig niet uit eigen ervaring) dat je heel veel last kan hebben van je kaak/kies/zenuw/hoofd ... en daar is zo weinig tegen te doen..
BeantwoordenVerwijderenGelukkig is het nu min of meer over. Niet op je hoofd gaan staan he! En vertel je familie maar dat ze een beetje voorzichtig met je moeten doen.
Oooooo ver-schrik-ke-lijk (om het maar even goed te benadrukken) ik weet precies waar je het over hebt.
BeantwoordenVerwijderenIk hoop dat het wegblijft, dus niet op je hoofd gaan staan :)-
Ik ben ook bang voor de tandarts. Gelukkig weet mijn tandarts dat en is hij heel lief voor me.
BeantwoordenVerwijderenSterkte: dan maar eventjes niet op je hoofd staan....het is even niet anders ;-)
Oh jemig, wat erg zeg dit allemaal. Tand-/kiespijn is zo heftig. Hopelijk blijft het nu weg.
BeantwoordenVerwijderenOw dit wil ik helemaal niet lezen!!! Ik moet eind volgende maand weer naar de tandarts!!!
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Ik vind de tandarts ook waardeloos maar ik ga tegenwoordig met een soort heilig moeten... Bel ook onmiddelijk als er maar iets is naar de tandarts. Ik denk dat mijn angst voor pijn nog groter is, dan voor de tandarts :)
BeantwoordenVerwijderen*Kreun..*
BeantwoordenVerwijderenAfgrijselijk die kiespijn!! Hopelijk is je pijn nu weg....