Silliesullie

Het zijn mijn beste vrienden, lijkt wel, want ik hoor ze eeuwig kwekken en kwaken, en soms krijgen ze gelijk ook nog. Wat hun gekwek nog harder lijkt te maken. En mij soms schuldig doet voelen, had ik niet beter dit of beter dat etc etc moeten doen zeggen, dwingen...... Bah, ik wil ze niet meer. Terwijl het net zo vaak, of nee, nog vaker allemaal heel erg mee valt en alles vaak op zn pootjes terecht komt. (niet altijd leuk nee, maar dat hoort ook bij het leven, i know). Nouja nu iets leuks om het weekeinde mee te beginnen, JIHAAAA voor eindelijk diploma A!   Hm en heel goed, voor het afzwemmen was er een hele preek, over let op neem alleen een foto van je eigen kind en plaats niet onbedoeld en ongevraagd en mogelijk ongewenst foto's van anderen op de social media. Daarom, deze blurry foto :-)

Ondertussen is mijn been en knie nog steeds dik, paars(tot aan mn voetzolen) en pijnlijk, en ben ik er knorrig en zat van, wegens slaapgebrek. (Elke keer als ik me omdraai in bed schiet ik wakker, omdat ik die dikke knie ergens ongemakkelijk tegen aan leg/stoot, offff ...de man met zn keiharde knieen stoot mij tijdens draaien zeer pijnlijk aan) Oh en heb ik mega, knallend ruzie met hem gemaakt, bah ik haat mezelf, als ik zo doe/ben. HUIL. Alles is weer goed hoor, wees gerust. Maar goed, ook moest de oudste dochter voor haar opleiding een filmpje in leveren en mocht ik daarin de hoofdrol   mee spelen, waarbij de eerste 5 x alles fout ging, de 6de keer de opname knop niet goed stond, het wel perfect ging en zij in huilen uitbarstte, de 7de keer de siamees de opnames verpestte, de 8ste keer de hond oorverdovend ging blaffen en de 9de keer maar 7:24 min opleverde terwijl het er minstens 10 moesten zijn...... En mag vandaag de jongste zoon eindelijk proefzwemmen voor volgende week...

  Vorige week moest ik geheel uit mijn comfortzone, lees vaak dat t goed voor je is. Etc etc....ergens geloof ik het ook wel, maar, vaak blijf ik liever in mn comfortzone, lekker en veilig. Soms echter moet, en wil ook ik echter wel eens wat. Jezelf verbeteren etc etc.....dus ik ging, wel drie hele dagen, ver, ver, ver weg van huis, zelfs snachts ook, brrr, de manlief nam vakantiedagen vrij zodat hij t thuisfront kont managen, niks aan de hand en super goed toch??? Zou je denken he???maar kijk, een bevestiging van hoe eng en gevaarlijk dat kan zijn, ik viel, echt keihard, en ik heb nu een hele blauwe dikke pijnlijke knie.   Nouja en een certificaat voor behaalde resultaten oke, dat ook.  

Ik ben zo iemand, die af en toe nieuwe inspiratie nodig heeft. Gewoon om mezelf in beweging te krijgen, uit mn comfortzone te trekken, die soms eigenlijk helemaal niet echt comfortabel is hoor, kan zomaar meer een vastzitten in zijn. Denk ...spinnenwebben in mn hoofd, lood in de benen, futloos, nergens zin meer in, wat betreft creatieve dingen doen, het klinkt bijna als een winterdip, maar dat is het niet, want ik ben redelijk snel te genezen. (lees verder) Soms zijn het (nieuwe) (kook)boeken die me weer doen bruisen van binnen en meer geïnspireerd maken, om bv weer eens iets nieuws of anders te proberen. En als ik eenmaal los ben gekomen,ergens he, koken, of bewegen, of creatief doen, nou....dan kom ik goed los. Lijkt wel of ik dan meteen aan alle kanten weer frisse energie heb en op gang kom. Hm snap je het nog? Soms zijn het ook blogs die ik lees, over bv opruimen, weekmenu's, kinderen, opvoeding etc etc... En soms, zoals nu heb ik  mezelf een werkbookachtigdinges genomen o...

Nadat we op oudjaar bij mijn ouders op mijn vaders 75ste verjaardag waren geweest, en we weer thuis kwamen, zo na 19uur ergens. Ging de oudste zoon, je vindt het toch niet erg he mam? (welnee joh) naar zijn vrienden, om daar samen oudennieuw te vieren, en de jongste dochter stortte in die ging echt nog even slapen voor het vuurwerk begon. Puzzelden we nog een uurtje of wat met oudste dochter en jongste zoon, die ook de een naar haar vriendinnen ging en de ander toch een dutje in bed ging doen. Hm, nu is het wel een beetje erg rustig saai, mompelde mijn uitermate rustige man. ( volgend jaar moet ik maar ergens aansluiten bij een giga feestje dan? ) Om middernacht hebben we gefeest en vuurwerk bewonderd en een tijdje buiten bezig geweest, en kwamen ze ons nog gelukkig nieuwjaar wensen en hup weer  weg met de vriendengroep. Wij legden de kleinsten in bed en nog een uurtje later gingen we zelf ook. Zeg half 3. Na een uurtje werd ik wakker, de hond sloeg aan, dus onbekenden in huis...