Silliesullie

Vorige week ging ik, met mijn moeder boodschappen doen, in "haar"supermarkt dus en wat zag ik daar? Hele kopstellingen gevuld met spuitslagroom en chocolademelk. Nu viel mij de chocomelk eerst niet op en staarde ik verbijsterd naar de spuitslagroom.....was het plots al bijna pasen? De chocoladepaashazen keken me namelijk vanuit de volgende kopstelling ook al guitig aan. Maar neen, t is beslist nog Januari..... Vanwaar dan die slagroom? Nu, in dit jaargetij dus, het zo koud en guur is, en donker en alle feest(dag)en achter de rug, zou je verwachten dat de supers niks extra's te verkopen hebben. Maar ja het vriest! Kou en IJS.... das warme chocolademelk met slagroom.....verwarmend. Ik ben gezwicht, ik heb weer de ruggegraat van een zeekomkommer ....ik nam een bus spuitroom mee, voor op de warme chocolademelk van de kinderen. (ikzelf drink nooit melk) Nouja, zeg, hmm, achja soms is het gewone leven een klein feestje, in ieder geval wel met deze snijdende kou en dan ...

Krijg je een mailtje van de directeur, dat het voor deze ene keer wel oké is als je je kind uit groep1/2 (op onze school zijn alle groepen dubbel, 1+2 DAN 3+4 etc)....thuis wil houden. Wie dat niet wil weet dan dat de beide groepen 1/2A en 1/2B bij elkaar gevoegd zullen worden voor deze ene keer. Dat is volgens mij toch wel weer heel anders dan vroeger, ikzelf kan me herinneren dat bij ziekte van de leerkracht, het HOOFD der school die dag voor jouw klas stond, wat ik als jong kind altijd vreselijk spannend vond, omdat hij mega oud was leek, in mijn ogen dan toch, enorm kon bulderen, zowel van boosheid, als van het lachen, en heul erg streng was. Hij probeerde rekenen, taal etc volgens eigen andere /verouderde? inzichten te geven, zodat niemand, maar dan ook echt niemand, van de 48 kinderen uit mijn klas, ook maar in staat was een zinnig en goed antwoord te produceren. Waarop hij dan enorm begon te mopperen op onze leerkracht, want daarom waren wij zo dom...wat wij dan weer zielig vo...

Wellicht komt het door het relatief warme weer maar mijn kleinsten lopen toch zo nu en dan met een muggebeet op hun zo heerlijk zachte huid rond, zelfs in dit jaargetij dus, wat best wel vreemd is. Ook ikzelf kan eerlijk zeggen dat ik recent gebeten ben, weet alleen niet door wel insect, maar in ieder geval word ik er enorm opruimerig van. Zo heb ik wederom de onmogelijke rommel in de bakjesbak opgeruimd en alles waar geen passend deksel bij te vinden was of juist geen onderkant/bak, weggesmeten. Zo dat luchtte werkelijk lekker op. Eerlijk gezegd kan ik dat slecht, ik denk altijd, ik vind hem ontbrekende deel binnenkort nog wel, hoogst waarschijnlijk, net na mijn weggooibui.(de volgende morgen ofzo, waarbij ik dan altijd een soort van , hetistochzondegevoel krijg, en de vuilniszak/bak in wil duiken, om het weer terug te pakken, maar daar ben ik toch ook weer vies van/te lui voor, daarbij weet ik dan ook acuut niet meer zeker of dit wel echt het ontbrekend deel van dat ding is etc et...

Menschen, ik was zo moe, dat ik bijna spontaan, in een soort van winterslaap gevallen ben. Bijna he, was het maar waar, lijkt me namelijk heerlijk, ontwaken na enkele maanden ondoorbroken slaap, omdat de zon heerlijk warm staat te stralen. Het in je grot/hol te warm word, en je blaas op knappen staat ( lijkt me dan toch na al die maanden slaap) en je wel weer wat frisse lucht kunt gebruiken..... Dan een paar keer gapen, en je kunt er weer helemaal tegen, de lente, het prille licht, en de schijnbaar eindeloze zomer. Hm nee, ik moet echt oppassen, de winter moet nog beginnen.

Wie weet waar het aan ligt, mag het me zeggen, maar waar/op welk blog ik ook een berichtje achterlaat, ze zijn meteen verdwenen....ik ben onzichtbaar geworden ofzo..... HUILLLLL

Alweer een maand geleden kreeg ik van Sandra (ze heeft een zeer groot gezin en blogt zo heerlijk direct) een leuk stokje door, blog over 5 redenen waarom ik (glim)lachen kan. Ik schaam me wel dat het zo lang moest duren, sorry, sorry, voordat ik wat deed met deze stok, maar werkelijk in de maand december heb ik altijd zo het gevoel dat de tijd onevenredig hard voorbij raast, en ik mij door die hele donkere dagen, gevuld met allerlei festiviteiten, heen worstel, dat ik bijna geen tijd heb om nog iets anders produktiefs erbij te doen, nou dan maar niet, of later :-). Maar nu, is het al heerlijk het verse nieuwe jaar, en heb ik gisterochtend ouderwets lekker lang uitgeslapen (de manlief werkte thuis en bracht de kindjes naar school) en ik kan je bijna niet vertellen hoe blij ik daarvan werd. Nummer 1: Eens onverwacht en echt lekker uit kunnen slapen/slaap in halen van tekorten van de weken ervoor. * dus ook geen kindjes die in de nacht bij ons in bed komen glippen, en vervolgens alle d...