Silliesullie

 Je hebt soms van die tijdschriften die soms zo heerlijk en precies, in juiste woorden of gedichten je raken. Zo ook de FLOW van deze maand. Onderstaand gedicht, vind ik echt geweldig en het geeft zo goed weer wat ik soms zo echt voel. Dat ik de kinderen op zie groeien en bloeien en dat je dan ziet... slim, onbevangen, zo vindingrijk en zo handig al, ....veel beter dan dit, zes jaar, word het niet. (ofzo) Natuurlijk ontwikkelen ze zich , hopelijk, wel verder ...dat dan weer wel... Hieronder een foto, wat past bij het verhaal dat in al op de instagram(=fotodeelapp) deelde. De jongste zoon had gaten in de sokken en toen ik dus zei dat die weggegooid konden worden, rende hij naar de keuken, pakte mijn schaar en knipperdeknip, friemel, en TADAAAAAA.... ZOMERHANDSCHOENEN!   Ik vind um geniaal.

  Het regenachtige weer van de afgelopen tijd heeft er in ieder geval wel voor gezorgd dat de planten in de minimoestuin flink zijn gaan groeien en zelfs bloeien, zoals hier de piepertjes die in dikke, bijna opengebarsten knop zitten. Zou me niet verbazen als voor het einde van de dag ze opengaan. Is dat nu slecht? een bloeiende aardappelplant? Nee hoor, eerst moet de aardappelplant flink veel blad aanmaken en daarna bloei, dat is juist goed. Want na de bloei gaat de plant knollen aanmaken! En dat wil je/ik nou toch juist?  Je kunt aan oogsten denken als de plant daarna afsterft. Het groene loof slap en geel word, kies dan een zonnige of in ieder geval een droge dag, en voorzichtig met een riek(of met je handen) de aarde omscheppen, aangeprikte piepers kun je het best direct gebruiken de rest goed laten drogen, anders heb je kans op schimmels enzo en dat zou jammer zijn van de moeite van het zelf gekweek . Nu heb ik slechts een tiental piepers ...

Een vrolijke kan (hema-ik MOEST hem kopen van oudste dochter-jah dan moet het he :-) ), met kraantje! gevuld met limonade, voor de warme dagen.  Dat was gisteren, nu regent het alleen maar..he bah! Maar voor dat gevoel drinken we, ook vandaag, de hele dag limonade uit de tap en ehm ook omdat de melk op was en ik geen zin heb door de regen te gaan om boodschappen te halen. Heb jij soms ook iets waar je instant een zomersgeluk gevoel van krijgt?

Zondagavond (laat) begon ons zwijntje te knorren. En wel speciaal tegen mij. Zij moest de volgende dag voor bio een werkstuk inleveren, en was het kwijt....heel erg kwijt, in de zin van zelfs de opdracht was zij kwijt. Zsjucht bij navraag leek het er eerlijk gezegd wel erg op dat ik die in mijn aanval van opruimeritis heb weggegooid. KLIK voorafgaand verhaal. En nee, ze kon het niet bij klasgenootjes navragen want een ieder had een krantenartikel en daarbij behorende opdracht zelf uit kunnen zoeken, dus was er geen bij wie ze het kon lenen. Zsjucht...ik bekende schuld. Maandagmorgen ging zij naar de docent en deed haar verhaal -zij op kamp-moeder ruimt kamer op-werkstuk word weggegooid omdat het eruitzag als oud vuil . De docent, met al ongeveer 100 jaar ervaring en dus alle smoesjes al gehoord hebbend, wist niet zeker of haar wel kon geloven, en vroeg de klas om hun mening. De klasgenoten leek het zeer wel mogelijk en diversen riepen dat ze ook een enorme troep in hun...

In kleine  witte lettertjes eronder staat dat de komkommer minstens net zo groen als de groene controlestrook moet zijn. Ik stond met stomheid geslagen. Het kan niet veel gekker meer nietwaar?   

Of dan toch in ieder geval een zwijnestal. Zjsucht, oudste dochter 15 jaar (oke, bijna 16) ziet er prachtig uit, heeft een hele leuke smaak, spontaan, knap, is lief sportief, nooit te beroerd om een ander (ongevraagd) te helpen. Ze is nu enkele dagen op sport/zeilkamp met school, moesten ze helemaal zelf organiseren enzo dat hoorde erbij, spannend, spannend, en super natuurlijk heerlijk weer zon, zee, zeilen, de wind in hur lange haren.... Nou dan is het wel wat stil in huis hoor, en omdat ze zo sweet is, en ze weg is, en het wel eens wat rommelig oogt daar, dacht ik, ik zal eens haar kamertje doen, terwijl ik me eigenlijk niet met het al dan niet opruimen der puberkamers bemoei (dat doe ik namelijk toch nooit goed, dat had ze net nodig, dat was vies, dat was schoon en nu gooide in alles door elkaar zo ... zucht. Meestal krijgen ze dan op een bepaald moment opeens de geest (als ze wat kwijt zijn? ) en word er wild woest gepoetst en gesopt en zijn ze weer voor weken klaa...

Tijd vliegt hier en zo groeit het in de minimoestuin ook de potten en vierkantemeterbakken uit.  Er staat andijvie, kruiden, peterselie, bieslook en sla door elkaar afwisselend, in de hoop dat de slakken te misleiden en wat voor ons overlaten dit jaar, maar met wat slakkenkorrels gaat het tot nu toe goed. Links mijn aalbessenstruik, die zwaar is van de regen en de nog groene bessen, zo groot als knikkertjes.  Rechts de piepertjes die uit een paar uitgespruite aardappels zo groot als mijn aalbes zijn bijna, Verrassend! Nog wat bijna verzopen kweekspul om uit te planten maar ik heb geen ruimte meer, moet er nog een vierkantemeterbak bijhalen/maken denk ik. 

Afgelopen week kwam ik dit kleine gezinnetje tegen, hartstikke leuk en mooi die kleine net uit het ei waterhoentjes. Maar om eerlijk te zijn is dit al hun tweede leg, de eerste keer waren ze erg vroeg, vast wegens het warme weer en waren de jonkies al vrij snel allemaal,... ehm weg...opgevreten door de reigers en meeuwen. En dan moet ik ongemerkt toch ook altijd aan mezelf denken, sommige mensen noemen mijn 2 jongsten, mijn tweede leg. Dat vind ik zelf een gekke benaming, ik ben immers geen kip, noch andere vogelachtige,  en hoor trouwens dat ze zelf niet over hun eigen kinderen spreken als zijnde de eerste leg ofzo. Ik snap heus en gerust wel wat ze ermee bedoelen, maar ik voel me er nooit door aangesproken. Bij vogels is een tweede leg een voor de tweede keer gelegd en uitgebroed nest eitjes, in een seizoen. Daarbij  krijg ik vaak het idee dat bij de menselijke variant van tweede leg ( zo noem ik het dan nu maar even) vaak een soort van on...

 Ik kan zo mijn aanvallen van consuminderen/zuinigeraan/milieubewustzijn/groenwillendoen hebben, maar soms, soms ook ehm niet dus. ( yeah ik ben niet perfect...) Sinds een jaar heb ik een grote smartfoon, echt een groot model (galaxy note II). Dat wilde ik, omdat ik de lettertjes op de kleinere modellen wel ehm erg klein vond en ook al kan je er op internetten, ook dat vond ik te klein, net niks, ja ik moet het toegeven, met een leesbrillie (zo'n oude mensendingie boehoeeeee... nouja er zijn leuke goedkope hippe overal te koop) maar met een leesbrillie zie ik alles beter, echt....maar die heb ik niet altijd mee/op. Maar zo'n smartfoon, ik vind het maar dure en kwetsbare dingen, in principe is het de bedoeling dat je ze overal mee naar toe sleept, enzo, daar heb je hem immers voor? Dat lukt me ook niet altijd hoor, ik vergeet hem regelmatig, maar goed, vaak neem ik hem wel mee. Dan vind ik een bepaalde mate van bescherming wel een prettig idee. Dat gorrillagla...

                                          ( foto gemaakt in het dierenpark Hoenderdeal) Afgelopen zaterdag zuchtte ik tegen de grote kinders een paar keer, dat ik zooooo  fijn vond dat al bijna moederdag was, waarop zij( enigzins gejaagd en) in gezwinde spoed de deur uitvlogen om een kleinigheidje te halen. En mijn oudste zoon daarna fijntjes liet weten dat hij bij de plantenzaak voor gek stond omdat hij daar nu al zijn moederdagkadootje in liet pakken, want zo zeiden ze dat is toch pas volgende week . Hihihi. Jahaaaa dat wist ik ook wel, maar dan moet ik werken en ach maakt het werkelijk uit welke dag je iets liefs doet? Dus werd ik al een beetje verwend en gingen we met ons hele gezinnetje gezellig uit eten bij de wok, waarbij iedereen lekker kan eten wat hij/zij lekker vi...

Bron:http://disney.wikia.com/wiki/Madam_Mim Soms heb ik wel eens van die ontmoetingen met mensen, waarbij het vanaf de eerste keer, echt gewoon zo niet klikt. OF beter gezegd omgekeerd klikt, wat ik ook zeg, of doe, ze (tja t zijn toevallig vaak vrouwen) laten mij duidelijk merken dat ik niks goed zeg/doe. Nooit. Zo is er die moeder, waarvan het kindje soms met mijn zoontje komt spelen, werkelijk, een aardig kindje. Maar ik heb nog nooit een normaal gesprek met haar kunnen voeren. Hoe ik ook mijn best doe, zelfs normale opmerkingen die ik maak, krijgen zulk een weerwoord terug, of ik den domste koe ooit ben. Neem bv het weer, regent het en zeg ik: wat is het nat, dat snauwt zij het kan nog altijd natter (wat op zich waar is, wij staan immers droog in mijn huis te praten). Blijkt er een kind gevallen met het fietsen en zeg ik meelevend: ach wat een smak, snibt zij: hij is al 9 x gevallen... Hebben we koekjes gebakken, en staat er een doosje om mee te nemen, de tr...

Stel je hebt in een aanval van waanzin  groenigheid een soort van minimoestuin gestart, of eigenlijk komt het meer neer op overal waar plek is groentjes enzo geplant. En dan heb je dus opeens rabarber of je hebt het meegenomen in de super omdat het in de aanbieding was ( en anders zou ik zeggen ga het dan gauw doen wat het is in de aanbieding :-) ). Maar goed bij ons in het gezin zijn een paar persoontjes die ( denken ) geen rabarber (te) lusten, vies vinden ze het en zuur en draderig etc etc, hoor je ze al klagen met diverse stemgeluiden? De grote zoon bromt met zijn zware stem bwoaaa raboarber bwoaaaa de kleintjes piepen en snerpen met hun heldere niet te negeren stemmetjes, mahaaaam  .....ieeeeeuwlusssiknie, het is geen rabarber maar, rrrrrrare-barber of vieze barber....... Maar geef je net als ik, niet op,  ik deel nu mijn geheime recept :Rabarberaarbeicrumble. -3 of 4 stengels .Zeg 300-400 gram.  rabarber gewassen e...

Niet alleen in de kindervakanties, waarin de kinders de hele dag om je rokken hangen (met vriendjes die al voor 8 uur smorgens langskomen zsjucht). Maar ook tijdens gewone schoolse weken, ik doe het graag. Een keer dubbele hoeveelheid koken, en de helft dan bewaren voor een dag later in de week, zodat ik dan een makkelijke dag heb. En daar hou ik erg van, af en toe een makkelijke dag, of het nu eens het koken is, of eens het huishouden, of nog beter beide! Een makkelijke dag geeft mij een fijn en vrij gevoel. Maar de beste makkelijke dagen worden natuurlijk niet gevolgd door een vreselijke inhaalslagdag, dat zou mijn makkelijke daglust bederven. Nee, mijn makkelijke dag vergt een klein beetje voorbereiding of noem het planning. Maar dan is ie zeker dubbel zoveel waard. Ik deel je mijn geheim. Dus in plaats van 's avonds als de kleintjes in bed liggen, zelf ingestort wat te laptoppen/lezen/spelletje doen/ whatever... ga ik 's avonds alvast het huishouden doen, stofzuigen, dwei...