De luie huisvrouw
Heerlijk vind ik het, als ik tijdens het spitsuur, wat hier thuis tussen 17-18 uur is, alles van te voren geregeld heb kwa het avondeten. Ik wil dan niet nog laatste vergeten boodschappen moeten doen, ook al kunnen oudsten dat bv ook wel eens voor me doen, toch heb ik er een hekel aan. Het verstoord mijn zogenaamde flow en tevens slaat het bij ernstige tegenslagen wel een deuk(je) in mijn (goede) humeur (soms dan toch). Dus toen ik enkele jaren geleden een crockpot alias slow-cooker kreeg op mijn verjarie, zag ik er wel wat in. Een slow-cooker (voor degene die het nog niet kennen, maakt je eten in langere tijd, op lagere temperaturen gaar, met behoud van geur en smaak en vitamines door die lagere temperaturen, alhoewel daar de meningen over verdeeld zijn, natuurlijk, waarover tegenwoordig niet?) Hier staat hij dan, om ongeveer 12 uur gevuld. Mijn goede vriend de slow cooker, gevuld met een kastanje champignons, rode en blanke ui , knoflook gesnipperd, vlees, in dit geval ...