Silliesullie

Nou iedereen erg bedankt voor goede raad, ik heb me idd op photobucket gestort, want gratis :-) en oh zo leuk en makkelijk fotobewerkgadget er bij. Maar ik heb het er eerder al eens over gehad, mijn bakvisje eet niet alleen vega (al jaaaren), ze ehm neemt ook alles braaf in jarenlang afwasbare bakjes mee, en zelfs in haar klas staat zij bekend als degene die altijd eten mee heeft EN altijd fruit en altijd alles ook nog opeet ook ( jah echt bijzonder hoor dat hele rijtje, menig klasgenoot heeft alleen verpakte koekjes mee, en haalt graag wat bij nabij gelegen winkelcentrum, want gesmeerd brood, het woord zegt t al; smeer is van smerig???). Maar nu is de bakvis naar schoolgegaan en staat haar eten nog op het (oh-zo-mooie-nieuwe) aanrecht. En ik wil en kan het best even na brengen, maar wellicht gaat ze een boterhammetje scoren bij oma en opa die daar dicht in de buurt wonen, je weet het nooit met  bakvissen, en loop ik daar leuk op school rond te zwerven met broodbak enz .....

He, wat jammer zeg , heb ik net inspiratie, wat zeg ik, ik barst bijna.....  krijg ik de melding dat wat betreft het uploaden der foto's mijn limiet nar ruim 3 jaar bloggen , en 780 berichten is bereikt.... Wat zal ik dan nu doen, foto-loze blogleven ingaan? Naaa nee dat vindik net niet leuk genoeg...(voor mijzelve dan althans) of wellicht dan de overstap naar een eigen .nl? of weblog......

 De maan scheen door de bomen, en de wind waaide nog flink, soms is het leven net een sprookje, vandaag net een oudhollands lied. De liedjes gezongen, De schoen werd gezet met een wortel voor het paard... ehm... we hebben een identiteitscrisis....  WAT ???? ben ik GEEN ???? paard????

Deze week zag ik....in de nasleep der nieuwe keuken, nog steeds heel veel troepjes langskomen, want in mijn mooie nieuwe keukenkasten wil ik zo MIN mogelijk...troep....geen horizonvervuiling meer, minder=meer, dat soort (waan) ideeen heb ik op het moment :-) . Wat dus echt heel moeilijk is, voor mij althans, want van menig ding denk ik, oh wellicht is het handig (of oh dat is nog van mijn lieve oma geweest, werkelijk, zo erg ben ik dus, dat ik het oude en beslist foeilelijke oude wijnglaasje met van die druifjes erop nog heb, eentje, maar toch) of ik denk ik gebruik het nog eens een keer in de toekomst, nee eigenlijk, denk ik het nog sterker, als ik het nu weggooi, zul je zien dat ik het binnen een week(ofzo) NODIG blijk te hebben, in de zin van echt onmisbaar erg nodig...zo erg dus. Dat ik het dan meteen MOET kopen, omdat zonder mijn leven ehmm stopt ofzo ;-). Maar mijn oude servies was in de loop der jaren terziele gegaan, hardhandig gebruik der pubers in hun pube...

Ik zeg het iedere dag wel 100 x, dieren zijn geen knuffeltjes. En net zo vaak gebeurt dan het volgende..... helemaal verliefd  

liebster blog award De regels: 1. Vertel 11 dingen over jezelf ;Poe 11 dingen, das wel heul veul he??? en wat moet ik dan vertellen, tja, peinszzzz....... Inspiratie, flow, soms heb je het ineens en kun je de hele wereld aan en soms kan ik het maar niet vinden......en voel ik me moe, vervelend en rottig....en ben ik idd zelf ook niet zo leuk ... ( als anders, want anders ben ik altijd reuze leuk , al zeg ik het zelf ;-) ) Soms, he, bv als ik wel eens gezellig zit te borrelen met vriendin/buurvrouw , raken we ehm tijdens het borrelen in hogere sferen , eh enorm geinspireerd :-) en kunnen we zo ongeveer iedereen en elk wereldprobleem in 3  min voorgoed oplossen, desnoods ehm nogal bijzonder en ehm valsch , en daar hebben we dan weer de grootste lol om.(waarbij we tevens borrelen van de blogspiratie, die de volgende morgen ehm meestal zomaar verdampt en verdwenen lijkt ;-) ) Maar heerlijk dat dat is joh! Ohjah en wat ik al een klein tijdje d...

Zoals menig andere jonge adollesent ( jah hij is net 18 geworden, die oudste van mij ), gaat ook mijn zoon graag uit met zijn vrienden. En dat is goed, ik ben altijd gewoon echt blij als ik merk en ervaar dat  mijn kinderen leuke en gezellige vrienden hebben, al zou ik sommige zelf niet uitgekozen hebben. EN het is natuurlijk, het hoort er echt wel bij, bij ouder worden, dat je zelf dingen gaat ondernemen en vertier zoekt met leeftijdgenoten. Dus kwa ontwikkeling van het kind, ja ik weet en zie dat het goed is en zo een beetje hoort te gaan. Dus als hij weer naar beneden gesneld komt, in zn leuke uitgaanskleren, fris gedouched en geschoren, gehuld in wolken AXE, de haren strak in een of andere supergel ( die gewone mega-grote supermarktpot gel is dan niet goed genoeg), in een goed humeur, dat word ik er zelf ook altijd een beetje blij van. Altijd vraag ik wat zijn plannen zijn, met wie hij wat denkt te gaan doen, gewoon belangstellend, en ook hoe laat hij thuis den...

Na de ogenschijnlijke rust op maandag.... een hectische week. Bergen troep, wolken stof, stof , stof en fijn stof....kuch, kuch... mijn tanden knarsen dr nog van... Maar daarna kwam tevoorschijn, een prachtige nieuwe keuken. SUPER-blij zijn we er mee. Heerlijk eindelijk een echt groot fornuis weer met een enorme oven, echt veel fijner en ruimer , iedereen kan nu tegelijkertijd een pizza en/of  lasagne eten. De keukenboer viel zo ongeveer wel van zn stoel van verbazing over het feit dat ik geen 5 de pit- gas/inductie-plaat wilde, maar ik dacht als ik het nu al ruim 20 jaar met 4 pitten red, zal me dat de volgende 20 jaar ook nog wel lukken nietwaar? Maar de oplettende kijker ziet wel dat mijn pit-links-voor een wok-brander-pit-dinges is :-), want ik ben gek op wokpankoken. En ja, natuurlijk moeten en nog tegeltjes geplaatst worden, maar dat komt goed. En ik heb m al 4 x gepoetst :-) zo heerlijk en hij glimt zo mooi. En ehm nee, ik heb geen idee waarom dat ons foto...

Door omstandigheden gedwongen buiten koken in herfstige prachtige zomerzon, bezorgd me een vreemd fijn gevoel, bijna vakantie-achtige vrijheid, en ik vraag me af waarom ik dit eigenlijk niet gewoon wat vaker doe? In mijn korte vrije tijd, helemaal alleen thuis vanmorgen, iedereen op school, stage en peuterzaal, terwijl het theewater op de buitenkeuken stond te koken, deed ik de oefeningen van Yoga-online, ook buiten, in de frisse herfstlucht en ik werd zomaar overvallen door een soort van zen-gevoel? genieten van het moment... Wat ik eerlijk gezegd niet vaak heb, want mijn gedachten staan niet vaak stil, maar zijn meer een soort van continue borrelende stroom, en niet altijd even leuk en opgewekt ook, want een bepaald soort piekeren doe ik veel, gecombineerd met een soort van twijfelhartigheid, kan ik dan ook niet goed komen tot juiste besluiten, noch voor mijzelf een richting kiezen, wat te doen of wat juist niet te doen.(en voel me daar vervolgens ook weer rottig over, ...

zo lief mijn kleine liefjes

Buiten een jarige grote zoon een hele hoop stof, en vooral veel troepjes en rommeltjes uit mijn toch al te kleine keukentje komen, ben er noga niet helemaal door heen noch erover uit wat ik nu nog weg kan/wil gooien. Ik ben echt nogal een hamsteraar...Maar ook ik wil MINDER spullen, minder troepjes in de keuken. Overal wel natuurlijk, maar de keuken nu eens grondig aanpakken is  wel net zo handig. Maar moeilijk vind ik het wel..... dingen weggooien.   Hier gaat het niet meer lukken, het koken. Maar in mijn riante buiten keuken komt alles prima voor elkaar .

(en ehm hieronder zoals ik het zie) Woordeloze woensdag.

Zo, al dagen begin ik aan een nieuw blogje, maar sinds donderdag-naar -vrijdag-nacht werd de een na de ander hier getroffen door een naar buik-kots-virusje en kon de wasmachine het nog maar net bij benen, die extra was, van de spugende kindjes. Ik heb zelfs voor het eerst dit jaar de wasdroger weer aangezet, want met die enorme produktie aan vuil en daarna schoon was kreeg ik het niet meer droog aan de lijnen/wasrekjes in huis. Daarbij werd ik zelf ook aangevallen door het virus en voelde ik me behoorlijk rot en dan ben ik toch voor gemak dient de mens en stop het dan snel, makkelijk en zo droog hup die droger in. Maar ik kan verheugd meedelen dat ik de was weer meester ben, min of meer , want er komt natuurlijk nooit echt een einde aan. Verder komt de dag der keukenplaatsing akelig snel dichterbij, en hakt manlief elke avond manisch wat oude tegeltjes weg, want hij is zoals vaker gezegd, wel lief, maar niet echt een handige man, maar dat weghakken daar is ie echt heul goed in :-) E...

Het gisteravond al keihard hagelen, dikke hagelstenen, een gure en koude witte wereld. (en oudste zoon die als pizza-bezorger er door moest, op de scooter) Onze labradoodle-puppy Flip, erg zijn best doen om een goede hulp(hond) te worden/zijn en elke keer direct naast de vaatwasser te gaan zitten zodra de vuile vaat erin gezet word om schoongelikt te worden   :-) Wat heul goed uitkomt, want met een nieuwe keuken in het zicht....laat de oude ons steeds meer in de steek, en de oude overwerkte vaatwasser doet het vaker niet dan wel . Samen verstoppertje spelen in het bos :-)     Meer deze week zag ik bij MERULA