Silliesullie

Nog een keertje op blote voeten door het koude water rennen....voor het echt te koud word.... Schatten vinden langs de vloedlijn... Kijk wat een mooie dingetjes... Flipje, ons labradoodle puppy snapt het meteen en zoekt fijn mee... Op de blonde top der duinen, liepen eens mijn twee mini- konings kindren. Ik loop hier graag. Uitgeteld

Wij,eigenlijk onze grote kleine meid, werden (weer eens) verrast met een hele grote zak vol van haar met te kleine grote meiden-kleertjes, volgt u het nog? En gelukzalig gaat mijn eigen kleine grote meid zo ongeveer ieder uur een keertje naar boven, om iets anders uit te kiezen, uit de berg. En als zij niet kan kiezen, trekt ze er gewoon 2 over elkaar aan, want roept zij peutereigenwijs tegen mij, het is koud buiten hoor!

Maham, ik wil bij kindje X spelen......... Ahhh, toeee...maggut? Oh wat leuk, wil kindje X ook en mag het van zijn moeder? En waarom wil je bij hem spelen, is het een nieuwe vriendje? Vertederd keek ik mijn kleuterzoon aan, fijn dacht ik dat ie weer een nieuwe vriend gemaakt heeft op school. Ondertussen mijmerend over jeugdvriendschappen op de basisschool. Nee dat niet, maar ik wil graag met zijn speelgoed spelen, bij ons thuis heb ik met al mijn eigen speelgoed al echt heel vaak en heel lang gespeeld......

Retro uit eigen kast Rijker dan we wisten, van zolder gehaald de oude doos van manlief ( en zijn broer ) gevuld met playmobiel Waar ware schatten gevonden werden, tussen de ehmmmm vele, vele, vele, veeeleee.... troepjes ehm onderdelen bedoel ik natuurlijk. PLaymobiel bewijst zich maar weer eens,het is tijdloos leuk en door de vele mogelijkheden prikkelt en daagt het de kinderen er leuke andere gebouwen en activiteiten bij/naast te maken.(daarbij zag ik op het internet vele leuke mogelijkheden om met de oude playmobielpopjes te doen/knutselen )Ehm t is wel wat troeperig, deze week zag ik weer. Deze week zag ik:meer deelnemers bij merula

Regelmatig val ik, als ik op pad ben voor wat hoognodige boodschapjes, voor de verleidingen, die ik tegenkom in de winkel. Ik val niet (meer) voor alles, maar soms dus wel en dan kom ik dus thuis met dingen die niet op het boodschappenlijstje(in mijn hoofd) stonden. Dit pakje met grappige giraffe en zijn roze-kleurige variant ernaast, lachten mij vanuit de winkelschappen toe. NEEM MIJ MEE.... Met 60%druivesuiker en nog wat suiker, caramel en (een enkel onschuldig)kleurstoffie E101(ofzo) vond ik dat ik het gerust mee kon nemen, om thuis de kinderen eens te verrassen. Daarbij lag het op een kopstelling, waar vaak de aanbiedingen(nu of nooit) liggen.(dus veel zal het ook niet gekost hebben, de werkelijke prijs weet ik gewoon niet meer) Met slechts 2 dessertlepels per mok doe je er nog redelijk lang mee. Het ruikt heerlijk banaan?zoet en lost makkelijk op in de koude melk die erover heen gegoten moet worden.Het blijft een dunne melk, geen verdikking, maar de smaak is lekker echt mil...

Dat het echt herfstig werd, het weer jassen aan, slippers uit en 'smorgens weer warme brinta-papjes-tijd is... En dat die vroegere donkere dagen en de harde wind onze kleintjes bangig maakt, en zij maken zichzelf en elkaar ook graag een beetje extra bang, met gekke enge verhalen en enge zelfgemaakte geluiden waar zij zelf en de ander tot huilens toe bang maken.(jah zij slapen bij lekaar op de kamer en dat is meestal reuze dikke pret). En niet alleen, weet ik gek genoeg zelf nog heel goed hoe bang je soms onverklaarbaar kon zijn over het idee dat er een enge heks in de kast verstopt zat. Ook neem ik kleine kinderangsten wel gewoon serieus. En vonden we een reuze leuk en bijzonder goed passend boekje over een kleine muis die in bed liggend ook allerlei enge geluiden hoort.En onze kleintjes kunnen er geen genoeg van krijgen, natuurlijk. Maar........ in onze kamer zitten wel ECHTE spoken weet kleine zoon.

Naar aanleiding van wat vlijtig liesje schreef op haar blog, over haar tupperware vondst, bleek ik bij nader onderzoek dus in het rijke bezit te zijn van een heus serveerwonder van tupperware. Nu heb ik ongeveer 10 jaar geleden van een collegaatje 2 vuilniszakken vol tupperware gekregen, die zij nooit gebruikte. Ik was er toen al erg blij mee, want mijn hobby is koken en van plastik opbergbakjes heb ik dus altijd te weinig. (alhoewel foto 2 wellicht anders doet vermoeden, hum hum kuch kuch) Nou vond ik dit vergietachtig ding in grotere bijpassende bak een onhandig ding, tenminste ik wist niet waar het voor diende, dus het vergietachtige gebruik ik als knijperbak, zodat mijn knijpertjes buiten niet in groen slijmerig algen water eindigen... En de wat grotere buitenbak met bijbehoorde deksel gebruikte ik als saladebak. Nu is koken met gebruik van minder energie weer helemaal hip en in,zuinig en goedkoop, denk aan diverse bloggers die koken volgens hooikistmethode, Teunie(eenvoud...

Het nieuwe schooljaar brengt veel papier-rommel met zich mee, zo kregen wij ook de BOBO in onze handen gedrukt. Vroeger was ik zelf dol op het blad BOBO en deed fanatiek mee aan kleur wedstrijden en won er een door mij fel begeerd BOBO verpleegster?schortje, waar ik jaren (in mijn beleving tenminste wel) fanatiek in gespeeld heb. Daarbij heb ik soms een aanvlieging dat ik weer eens wat nieuws wil aanbieden aan mijn kinderen wat passend is bij hun ontwikkeling en nivo, voor de leut, of omdat het zo interessant is( bv de KIJK).Ik zag mijn mogelijkheden dus... Positief gestemd en verheugd sloegen wij het blad open, maar ohhh en aaah wat slecht en lelijk en vooral heul saai, bijvoorbeeld de "tekeningen" van de bobo-konijnen zijn allen identiek, en overduidelijk computermatig gemanipuleerd en slechts door een andere kleur kledij onderscheid t ene konijn zich van een ander. Binnen in wat schrijfoefeningachtige opdrachtjes, een klein verhaaltje en een slecht stripje.Het stripje ...

Het bakvisje kwam vanmorgen wanhopig naar beneden met schijnbaar nat haar.Met een klagerige stem vertelde ze heur haar gisteren toch 3 x achter elkaar gewassen te hebben en t voelde steeds vet. Hmm zo zag het er dus nog steeds af, ondanks het heerlijk schampoo-achtigfris rook. Plots ging me een licht op en vroeg ik haar of ze het soms gewassen had met de nieuwe fles die in de badkamer stond? JAH---- aha, daar staat haar-conditioner op. (de eerste schooldag kan beginnen :-) )

Jahwel, ik was de afgelopen tijden mezelf niet meer, ik voelde me erg moe en had het idee in een moeras weg te zakken. Toen dan ook mijn hondje doodging was mijn hart echt gebroken. Diverse malen en diverse mensen lieten leuke nieuwe hondenvriendjes zien, om mij (ons) wat op te vrolijken, maar nee, ze konden me gewoon niet bekoren, eerlijk vond ik ze er zelfs niet eens leuk/aantrekkelijk uitzien (zeg ik de hondenvriend). Afgelopen vrijdag gingen we eens kijken..... Oh...ooooooohhhhh Vonken vlogen door de lucht,ken je dat gevoel??? Mijn hart maakte een sprongetje van vreugde, ik werd op slag verliefd. Hij, een labradoodletje mag bij ons wonen.