Silliesullie

Nu lees ik her en der, ik houd graag mijn "vakliteratuur"  bij zowel voor mijn werk op de zaak, alsook voor hetgeen ik thuis aan het doen ben, opvoeding, verzorgen en huishouding en diversen. Zo las ik over de omgang met geld,op NIBUD en ook in de diverse opvoedblaadjes (J en M) etc etc . Hier even kort de vuistregels van de NIBUD : Vuistregels 1.Geef steeds hetzelfde bedrag op een vast tijdstip. 2.Spreek vooraf af hoe lang uw kinderen met het zakgeld moeten doen (bijvoorbeeld een week, maand of kwartaal) en wijk daar niet vanaf. 3.Geef duidelijk aan wat uw kinderen wel en niet van het zakgeld moet betalen. 4.Hou in gedachten dat zakgeld geen loon is en ook geen middel om te straffen. Ik moet zeggen dat ik tegen al die vuistregels zondig: 1:ik deel het zakgeld uit op/rond t laatste weekeinde van de maand  en indien er extra klussen ofzo, gedaan zijn kan daar dus wel extra zakgeld mee verdiend worden.( indien je iedere dag een zelfgevuld flesje drinken v...

Eerst had ik dus vorige week mijn eigenste meltdown, wat mijn moiel betreft.... Dan is afgelopen weekeinde mijn hotmail-account gehacked ofzo en moet ik allerlei vragen beantwoorden om te bewijzen dat ik de rechtmatige eigenaar ervan ben. Vragen als: noem de laatse emailadressen waar je heen gemaild heb..... tja die staan in mijn adresboek van hotmail, zo gemakkelijk vond ik dat... Oh en nog een: noem de mappen (buiten prullenbak) etc die je hebt.....geen ik ben een chaoot. Nou vooruit nog een: noem de laatste onderwerpen die je gemaild heb... wederom geen idee, want ik laat me altijd leiden door de gekkigheid van het moment en dat kan dus zomaar van alles zijn. Ik ben echt bang dat ik mijn hotmail niet weer terug ga krijgen....en waarom vind ik dat nou erg? Tja om van alles, ook omdat de eerste mailwisseling van manlief ( die ooit mijn internetliefje was) er nog in zat.... Ohjah en omdat ik bericht over mijn gesmolten en opgestuurde mobiletje dus op dat mail adres krijg GRRRUMB...

Manlief doet iedere zaterdag de weekboodschappen met een der mini's, vaak kleine zoon omdat kleinste dochter nog een middagdutje doet. En zoals het echte mannen betaamt, staan ze elke keer even stil te dromen bij het vlees, of is het wellicht over die mooie rode ferrari formule 1 wagen die erboven staat? Iedere week even kijken , iedere week eventjes samen dromen en iedere week je weekboodschapbon met naam in de verlootbus gooien...... En dan.... Hebben ze hem zomaar gewonnen! JOEHOE!!!! Wat een bopbipsen ,even het zitje een flink eind naar voren, en voorlopig gaat hij er niet meer af :-D dat begrijp je wel. Mag ik hier mijn limonade-siroopje?

Deze week zag ik ... Leuke rook, van mijn heerlijk dampende theetjes, en tussen de huislijke geuren door drong zich een nare brandlucht op, mijn leuke mobieltje, waar ik best aan verknocht ben, vooraal aan de leuke apps die erop zitten, maar die dus, bracht een sterke brandlucht voort, daar waar t opladertje de telefoonbinnenkomt....helemaal gesmolten.En ja, natuurlijk heb ik m opgestuurd ter lering endevermaeck ,ter reparatie, maar ondertussen ben ik dus stuurloos in het leven  mobielloos.

klik hap, slik,...weg woordeloze woensdag

Nu het zo donker is en dan ook al zo vroeg, moet ik steeds vaker het licht nogal fel aandoen, omdat ik anders de steeds kleiner wordende lettertjes niet kan lezen. En als ik dan ook nog in de nachtdienst zit en dus helemaal zo'n mollenleven lijd , werken in het halfduister, slapen als het licht is en wakker worden als het alweer schemert. Dan zit ik dus maar steeds te turen en gluren naar die kleine lettertjes....mijn kookboeken hebben ook en masse  kleinere lettertjes gekregen. Op mijn laptop heb ik de pagina's gewoon lekker op 125% grootte staan omdat dat zo lekker leest en ook mij e-book-reader kan ik aanpassen. Maar het ouderwetse papieren boek.....t is bijna niet te lezen...en ik lees zo graag en nogal veel ook. Ik kon de wordfeud op mijn telefoontje gelukkig nog wel goed zien:-), waar ik ondertussen ook graag even puzzel. Slik, ik moet er nu echt aan: een leesbrillie.....klinkt al een beetje bejaard, vind je niet?

Over mijn hele lijf heb ik vreemde rillingen, en groeien ongewenste haren overal.....het heeft zeker weten wat te maken met de kou van de afgelopen dagen. Ook heb ik onbedwingbare lust om onder een berg warme dekens te liggen, gordijntjes dicht , lekker cocoonen. Drang om de wekker te zetten op zn bio-stand, zodra de dagen weer lengen en de temperatuur warmer word gaat hij automatisch af. Dan zal ik ontwaken en weer mens worden.... Als ik wat probeer te zeggen komt er een vreemd zacht gegrom.....ik ben echt niet van de winterse en koude....(zon, zee , strand en blote voeten, dat wil ik graag)

Het duveltje in mij...is vandaag ook alweer vroeg wakker. Zou zo graag tijdens zeg bv de maandelijkse bezoeking, in de vorm van "koffieochtend"op de peuterpoepzaal en publiek zo'n zilveren heupflacon uit mn kontzak pakken t kurkie er zo piepend af draaien en hem dan aan mijn mond zetten er er een flinke teug uit nemen.(natuurlijk zou ik er dan thee in doen, want men zal mij nooit betrappen op het drinken van koffie, noch sterke drank- overdag) maar gewoon om de tuttige gezichten( van een aantal aanwezigen) te zien verschieten....en hem dan weg laten glijden in mn broekzak en met van die stralende ik weet nergens van ogen in de rondte kijken.(onderwijl genietend van mijn stunt en de geschokte gezichten goed in mij opnemend) Hmm nou , t is tijd, ik moet zo gaan, ik hijs de mini's in de jassen en schoenen en loop de 200 m naar de peuterpoepzaal, mijn hart vol verlangen naardie heupflakon ;-), de werkelijke ik---> vrij braaf dus.

Het is nog niet gemakkelijk hoor, een simpel doch voedzaam kippensoepje koken op zondag middag. Kleine mini-dochter heeft het vlees gezien en roept nu steeds, mahaaam zijn de kippetjes dood? Achhhhhh zielig, zijn de kippetjes lief? of zijn de kippetjes dood? Dood, ze zijn harstikke dood en dat is beter ook want ik kook er een soepje van... Waarop haar heldere peuterstemmetje schallend roept: aaahaaachhhhh zielig..... ik wil ze kussen ( als in om t weer beter te maken, net zoals met mijn magische moederkus, kusssss --->over) ( oh en ik weet ook alweer dat dit ongeveer het moment was waarom mijn bakvisje vegetarisch eten wilde, echt heel jong was ze toen) Maar vandaag eten wij dus hele zielige kippensoep.... Het ruikt verrukkelijk :-)

Als ik bloemkool zie, ik blogde er al eerder over, KLIKKERDEKLIK . dan ruik ik m eigenlijk ook al,en dan heb ik eigenlijk al gegeten en gedronken... Ik heb er in ieder geval nooit trek in en , zolangik op mijzelve woon en kook, heb ik het niet weer gegeten noch gekookt...maar manlief had afgelopen zaterdag 2 !!!!! hele grote bloemkolen ingeslagen( ik krijg acuut last van vage a van duin-achtige associaties) en t weekeinde er maar een geslacht en gekookt en met een ouderwetspapje opgesmikkeld, want toen ik 's avonds rond middernacht mijn huis in sloop, rook het er nogal kwalijk naar die vreselijke bloemkool. Maar zijn broer lag me de hele week vanuit de groentela in de koelkast valselijk aan te loeren, en 's avonds tijdens een stil moment meende ik hem zelfs te horen fluisteren en geniepig gniffelen.... Vandaag opende ik de la, met een mes in mijn hand en keek hem recht in de kolen van zijn bloemen aan en slachtte hem, ik sneed het in kleine roosjes( wat dan wel weer schattiger ...

Ik wist het eigenlijk als klein meisje al, ik ben geen gewoon mensenkind, er is iets bijzonders met mij... Door mijn aderen stroomt vast bijzonder bloed, mijn gedachten waren groter en wijdser. Door de jaren heen overviel mij dat gevoel zo af en toe, ook had ik vreemde dromen, die mij des nachts soms verwonderd wakker deden schieten... Nou kreeg ik gister een openbaring, ik ben, volgens mij, in het echie eigelijk een verloren gewaande  ( en nu eindelijk her-ontdekte) sprookjesprinses, want ik kreeg een afspraak en de volgende maand krijg ik dan eindelijk mijn kroon. Ik denk dat hij mij goed zal passen. Waar ik was? toen ik deze wonderlijke openbaring kreeg ?Hmm nja, bij de tandarts...

Mijn oudsten, ook wel reuzekinderen genoemd, toen ongeveer 13 jaar geleden, mini en ongeveer 4 jaar en 9mnd oud.... In mijn hoofd/geheugen zijn ze gevoelsmatig kwa gezicht/ogen huid en haar geen spat veranderd, werkelijk niet, ik kan mijn ogen sluiten en zo hun kleine pasgeboren-baby-gezichtjes zien en ik weet niet goed hoe uit te leggen, t zijn overlappende beelden...maar de foto's lijken soms zo anders.... vreemd, hebben meer (moeders) hier last van? (als je begrijpt wat ik bedoel) Vandaag dan word die kleine leuke jongen van de foto alweer echt 17 !!! (17 jr geleden ook op een maandag geboren) (slik, en hoe oud maakt dat mij dan wel niet??? aaaarghhhhhh)

Dat er pepernotenbrood gemaakt kan worden! Vanmorgen toen ik, laat uit mijn bed was ( hoe heerlijk) en naar beneden kwam , rook het al voorzichtig naar een zweepje pepernoot/speculaas. En nu het buiten echt herfstig is en ruikt, en dan in combinatie met deze geur...dat vind ik gewoon weg VERRUKKELIJK . Wil je het recept? KLIKKERDEKLIK   op mijn zwaarverwaarloosde kookblog staat het recept.

In de weekeinden is het al jaren, min of meer, mijn/onze gezonde gewoonte, mijn fruit en groentes die ik gekocht had maar "vergeten" ben om te koken en op te eten, door de sapcentrifuge te halen. Wat echt verslonden word omdat het zo enorm lekker is en.... Zodat ehm ik stiekum toch weer wat extra gezonde voedingsstoffen in de kinderen smokkel, wat mij al een bijzonder -ik-ben-goed-bezig-gevoel geeft , tevens gooi ik dan dus geen eten weg, simpel weg omdat het ligt te rotten, wat mij wederom een bijzonder goed-bezig gevoel geeft... Nu is het schoonmaken van het sap-apparaat wel wat werk, maar tegen zoveel goede aspecten valt t in het niet. Maar ja dan gooi je nog steeds het restpulp wel weg, wat toch een beetje ehmm als jammer aanvoelt, de afgelopen weken ben ik aan het smoothie maken geslagen, en met 6 pers huishouden moet ik zeggen viel het werk me reuze mee, ik heb geen blender maar gebruik mijn staafmixer ervoor en dat werkt ook prima (deze is eenvoudig af te sp...

klik op play woordeloze woensdag

Het is hier gerust niet alle dagen rozegeuren en maneschijn wat de klok slaat en zo zat ik vanmorgen in den vroegte (half 7 is vroeg he?) reeds in verse dampende poepwalm, die manlief heldhaftig probeerde te bedwingen en peuterzoon schoon boende ( ongelukjes komen nog voor). De mini-dochter was door het gebeuren ook wakker en fris en fruitig en met haar kinderlijke en heldere stemmetje luidkeels aan het kakelen... En tja nu zijn ze een beetje moe/dwars, lachen, spelen, afpakken van de ander, huilen, krijsen, op de grond vallen, troost-zoeken, lachen, gek doen, afpakken, huilen, krijsen.... en ehm de cirkel begint van voor af aan..., zonder ophouden zeg maar....onvermoeibaar zijn ze....(of juist oververmoeid?) You name it, been there? seen it? Maar leuk is t niet. Amusant soms wel, 's avonds aan tafel, waarbij ik om de leut er in te houden (en mezelf van dreigende gekte te behoeden) peuter/pedagogelend-opvoedingsgetinte toneelstukjes opvoer (ter lering ...