Afgelopen nacht even na 3 uur...de nacht ervoor even na 4 uur, de nacht daarweervoor even na 5 uur... Iedere nacht word ons kleine beepje een uurtje vroeger wakker, als een duveltje in een doosje, en begint na eerst charmant te kirren en te lachen, toch nogal indringend te piepen en zelfs te krijsen( ja heus , krijsend met haar kleine stemmetje raspt ze over mijn ohzo tere moederziel en ook raakt zij het (over) vermoeide vaderhart), zodat we na wiegen,speentje geven, lopen in onze armen, toch een flesje geven...wat zij gelukzalig smakkend in een teug naar binnenslurpt, waarna mevrouwtje al tevreden knorrend heerlijk meteen in slaap valt en wij nog uren wakker liggen te wezen.Tja en wat doe je dan ... Dan sta je smorgens voor de spiegel en zie je dat je het wereld record, moeuitzien en wallen gewonnen hebt vandaag, nee eerlijk is eerlijk we hebben hem samen eerlijk verdiend dat wereld record.We zijn vader en moeder spook geworden, wit en hologig kijken we ...