Silliesullie

Gisteren een echt overheerlijke franse uien pizza gemaakt. Recept: 3-4 flinke uien in plakjes, doe die in een pan met wat olijfolie en laat ze met een snufje zout en een lepel suiker in 20-30 min langzaam carameliseren en helemaal gaar worden. Water toevoegen asl het te droog word Ondertussen heeft de bbm ( broodbakmachine) het deeg gemaakt( gewoon een wit brooddeegje is oke) Maar van het deeg een platte pizzabodem en smeer het uien mengsel erover eventuel kun je nog wat verse peper erover malen, beleg de uienmassa met anjovisfilet en naar smaak eventueel nog met wat (natuurlijk vers geraspte)kaas.Afbakken op 220 graden in ongeveer 30 min tot pizza gaar is.Eventueel garneren met (zwarte) olijven( die bak ik niet mee want dan worden ze zo snel droog) Manlief die altijd een van mijn kritische proefpersonen is vond de zoetige gecarameliseerde uiensmaak heerlijk in balans met het zoutige van de ansjovisfilet.Hij was van mening dat het een echte topper is.Hmmm nou dit gaat dan in mijn toek...

Ik ben een beetje moe,heb ik weer een dag mn lijstjes niet afgewerkt ;-) maar toch moe .. nee MOEEEEEEE .... net als ik me heerlijk in een weldadig diepe slaap wil laten glijden, hoor ik een klein huiltje, van het kleine babytje, met haar stemmetje raspt ze als een vlijmscherpe vijl over mijn ( toch al zo) tere ziel/hart.... weeee weee weeeh....dan ben ik meteen wakker...weeeh weeh weeehhhhhhh.... ik ben KLAARwakker ..... mijn ingewanden bloeden, want ze keek er ook zo zielig bij alsof er ik weet niet wat is.......weeeh weeeh wwmmm mmm mmm ze zuigt zich als een zuignapje vast aan mijn borst en is tevreden... ze knort er soms wat bij als een klein tevreden biggetje en langzaam vallen haar oogjes dicht en na een minuut of tien is ze weer in slaap.

Ieder jaar weer moet ik van de basisschool waar mijn dochter op zit een calamiteitenformulier invullen,in blokletters en met een zwarte of anders donkerblauw schrijvende pen.Nou vraag ik me af waarom zij zelf dan een idioot orange gekleurd papier daarvoor uitdelen ?En door zo dwingerig over die zwart of donkerblauw schrijvende pennen te zeuren komt in mijn een onbedwingbare lust om dat natuurlijk juist niet te doen.En meestal zie ik dan in mijn ooghoeken ook een rood schrijvende pen driftig naar mij knipogen en roepen;NEEM MIJ Ik vraag me ieder jaar af waarom ik dat rottige formulier iedere keer weer opnieuw in moet vullen want alles is steeds hetzelfde gebleven, mijn telefoonnummer,mijn huisadres,mijn huisarts etc etc etc en waarom in dit digitale tijdperk het niet gewoon digitaal kan, en waarom terwijl er al een jaar geleden beloofd is dat de weekbulletins gewoon op de site zouden komen dat a niet lukt blijkbaar en b ze dan evengoed de uitgeprinte versie toch mee naar huis krijgen.(d...

de cb-arts zag het duidelijk ze was niet scheel.....hihihihi

Nu eerst een heerlijk kopje thee voor mijzelf ( of meer) 30 min Daarna wat troepjes opruimen op de begane grond, ook wel woonkamer genoemd 10 min Dan mag ik mijn zetjes doen op "mijn" spelletjessite ( www.littlegolem.net ) tuurned based dus lekker makkelijk, op de tijd dat het mij uitkomt doe ik zetjes en dan is de ander weer aan de beurt.. een echte aanrader voor de persoon die graag iets van een spelletje doet (om de hersenen soepel en scherp te houden ;-) ) ik doe alle spelletjes van mn lijst dus soms 50 zetjes soms 5 net hoeveel spelletjes ik speel.( aanmelden en meedoen is op deze site gewoon gratis) Dan is het vast weer tijd om te lunchen met de kids en dan ruimen we de boel weer op en slingeren er een paar hun bedje in en dan heb ik even tijd om echt wat te doen of eventueel een dutje als het een drukke nacht was geweest.... poeee nee hoor ik heb er nu al geen zin meer in en ik ben nog maar halverwege de lijst, ik kap met die rotlijst ( kost me nu al meer tijd dan als ...

Amper 5 dagen naar school en de papieren liggen al torenhoog op gestapeld door mn hele huis heen.Dochterlief zit in groep 8, dus als eerste kreeg ze een enorme dichte enveloppe mee met daarop de tekst citotoets, gevolgd door de naam van mijn kind. Hmm vreemd, verwarrend issie nu voor mij?( zoals mijn dochter denkt) of voor haar zoals erop de enveloppe staat?Wellicht is het het beste als we hem voorlopig maar dicht laten en aan het eind van het schooljaar weggooien?(als er werkelijk belangwekkende dingen in stonden hadden ze het wel beter geadresseerd?) Oh en verder de reclameberg die ze meekreeg voor diverse abbo's :zo zit dat, kijk, blablabla en spuperslimme rekenspelletjes, kijk zeekomkommerig als ik ben(meaning zonder ruggegraat) daar ga ik dan weer van twijfelen, zijn dat onmisbare items??? om van mijn kind een briljante wiskundige( ofzo ) te maken, zou mijn kind , mij onbekende rekenmoeilijkheden ondervinden in het heden? of nog erger als ik dit niet aanschaf komen er dan niet...

kwam vanmiddag dan eindelijk de regen.Op zich heerlijk... en verfrissend, echt.Ware het niet dat ik net een rondje met hondje en mijn twee jongste kuikens liep.Met die dubbele kinderwagen waarvan ik het regenhoesje natuurlijk nog nooit in handen had gehad, maar die ik wel bij me had( lag gewoon onderin de boodschappendinges hoor)Dat men niet gaat denken dat ik een soort van perfecte moeder ben die altijd en overal alles bij de hand heeft, want ehm dat is juist meestal niet zo.(maar dat houd je dan wel weer creatief en/of je gaat nooit ergens te lang heen ;-) want je moet naar huis om de onmisbare spullen te gaan gebruiken)

na een vakantie lang (bijna) iedere avond samengeschoold en rondgehangen te hebben met het grootste deel van de klas is de oudste vandaag weer op weg naar school.( met moeite want het was weer vroeg) Het eerste wat op het program staat is:........Introductieweek..... jaja dat zullen ze nodig hebben .....mekaar beter leren kennen( nog beter? pfff)

de olifanten lagen moe van een dag hard zwoegen voor hun 4 muizekindjes in bed en vielen bijna in slaap het was tenslotte al de volgende dag zeg maar want 01:00 uur.Toen de vader olifant iets hoorde kraken op de zolder trap.Hij was meteen wakker en alert.Het zachte geritsel hield aan. Het was het oudste muizekind die voorzichtig zonder betrapt te worden naar beneden wou sluipen om daarna stiekum naar de kermis in het dorp te gaan( waar hij heel belachelijk niet heen mocht van moeder olifant) De vader olifant en het oudste muizekind waren ondertussen al beneden daar het muizekind niet wou/kon luisteren naar wat vader olifant zei, het leek haast wel of zij verschillende talen sparken, dat kan niet anders.En het muizekind dacht waarschijnlijk ik glip al pratende voort gewoon door een kiertje van de deur weg, maar vader olifant had dat heel snel in de gaten en greep het weerbarstige muizekind stevig vast met zn slurf... maar aaai aaai wat nu?Hij kon hem bijna niet om vatten... das vreemd, ...

Bijna 4 hele weken had manlief vrij, en wat heeft ie het druk gehad en enorm hard gewerkt,de eerste week af en aan vliegend naar het ziekenhuis, de andere drie weken was hij huisman en deed het huishouden, koken, wassen,stofzuigen etcetc. en hoefde ik eigenlijk niks te doen behalve mn kleine babytje te verzorgen, heerlijk ben ik verwend door hem en enorm lekker bijgetrokken.Morgen gaat hij weer aan het werk en kan en mag ik het allemaal weer zelf doen, het zal wennen zijn, maar ik ben ook wel weer blij dat het gewone leven weer hervat en ik zelf mijn eigen ritme kan gaan vinden thuis :-) Manlief heeft t werkelijk heel goed gedaan, t is ook wel een enorme lieve schat.

Hier de oudste smorgens vroeg( in het echt om 11 uur ofzo), dus net ontwaakt uit een heerlijke diepe puberslaap, duidelijk nog niet helemaal wakker en zeker nog niet helemaal aangekleed, maar wel meteen even het kleine zussie op schoot :-), wat een genot :-)

Ik heb een puber, of misschien is het beter te zeggen de puber heeft ons? Want zoals een echte superpuber is hij bij tijd en wijle nogal ehm VRESELIJK EGOcentrisch. De wereld draait om HEM. Zo gaat hij om 23 uur s avonds z'n ehm tja slaapkamer, ook wel dumpplaats voor alles wat vermist wordt in het puberleven (you name it: id kaarten,mp3/4 spelers mobietjes, geld,kleren, kleren ehm en heb ik kleren al genoemd?) opruimen. Ik zat op dat moment afgepeigerd van de dag het kleine bolle bipsje bv( borstvoeding) te geven en nee ik was niet meer in staat om klerenhangers voor hem te regelen zodat hij orde kon scheppen in z'n kledingkast, op zich een heel goed en prijzingswaardig idee. Ja ik was zeer positief conform de regels en heb hem uitbundig geprezen voor het goede idee, en geopperd of ik hem de volgende morgen om 6 uur kon wekken en we het dan konden gaan doen, maar neen .... hij ontplofte, hij gromble grumble grimblede een tijdje voort, het klonk zeer onaardig allemaal als ik ee...

Gistermiddag kwam gehuld in appelgroen linnen outfit de heks op haar vouwte fiets( ja vouw fiets) ook die was onderdeel van haar vermomming,zodat zij niet ontmakserd word.Wij hadden een afspraak om 15:30 uur, maar blijkbaar is dat in de heksenwereld een uur later want zij kwam exact een uur later op de voorgenoemde vouwfiets mijn huis binnen rijden.Grrr waren net al mijn versterkingen die mij en het bolle babybipsje zouden beschermen weg.( toeval???) Gewapend met haar digitale weegschaal deed ze een greep in de box en viste Lily eruit....... tadaaaaa jahwel zij was 150 grammen gegroeid :-D JOEHOEEEEEEE De heks keek lichtelijk beteuterd want van zoveel blijdschap en vrolijkheid voelde zij haar toverkrachten smelten en ze wist ik kan hier niks meer uitvreten...en verliet beteuterd het pand met fladderde appelgroene mouwen op haar vreselijke foute vouwfiets(wat eigenlijk een metalen bezem voor moderne heksen is, het nieuwste model) En wij, Lily en ik deden een vreugde dansje door de hu...

Ze zijn vroeg dit jaar, de egeltjes, ze snuiven en knorren als een soort kleine varkentjes en maken mijn tuin onveilig ;-) maar het is een heel snoezig setje , hij heeft witte stekeltjes want hij is de grootste en zijn heeft de bruine stekels en is wat kleiner.Ze verstoppen zich nu nog voor ons in de bosjes in mn tuin.Maar bijna elk jaar scharrelen ze door onze buurt en al eerder had ik een stel in de schuur voor de winter(slaap) Maar ik vind ze echt onweerstaanbaar leuk.

Afgelopen weekend had ik een heerlijk tomatensoepje gemaakt.Nu vind ik persoonlijk dat een echt soepje wel erg lekker is met iets van vlees erdoor hetzij balletjes of wat soepvlees, ook de" bite "van bouillon vind ik dan gewoon iets beter,smakelijker en nou ja een soort van moeilijk te beschrijven gevoel/smaak, maar beter smakelijker en niet zo laf...maar nu had ik een heerlijk Jamie O-achtigsoepje gevonden.Zonder vlees, wat altijd handig is met een vega-dochter van 11 maar toch met een heerlijke volle echte soep smaak.En dat met ingrediënten die je eigenlijk altijd wel in huis hebt.Ook makkelijk :-) Het gaat als volgt: Een geraspte wortel,een knoflookteen geperst,een ui gesnipperd,wat basilicum ,wat rozemarijn gooi dit alles in een pan met wat olijfolie en bak het lekker aan,scheutje witte wijn erbij en dan een minuut of 15 laten sudderen,ondertussen een kilo ofzo zeer rijpe tomaten ontvellen en in grove stukken ook erbij mee laten sudderen na 20 min ofzo een lit...

Hmm vandaag zijn er kunststoffen kozijnen met bijbehorende dubbele glazen in mn slaapkamer gesprongen, nou ja het ging natuurlijk niet vanzelf en er waren wat kleine tegenslagen zoals ehm de vensterbank die aan de binnenkant afbrokkelde en eruit viel en aan de buitenkant idem vielen er van die schuine steentjes onder het raam eruit....jaaa de hele rij...Gelukkig kenden de handige mannen van vandaag nog weer andere handige mannen die dat dan weer kunnen metselen.Morgen.En dit was nog maar een slaapkamer, gelukkig doen we in etappes het hele huis.Want wie weet wat er nog meer afbrokkeld onderwijl.( wellicht ikzellf van de stress want ik hou niet van klussen en verbouwingen en verhuizen enzo)( ik raak al van de leg als ik mn kamer anders in heb gedeeld) Zucht... maar het is nu in ieder geval wel mooi.Terwijl ik anders niet zo van plastik hou...

Er kwam vandaag een ouwe lelijke heks langs om te kijken of Lily Rose al lekker dik was geworden om op te eten ongetwijfeld, maar helaas nee nee NEE... Ook Lily Rose weigert daarom( vast) te groeien volgens het boekje en weegt nog precies zoveel als toen de reddende engel/ kraamhulp haar donderdag woog, te weten 3920 grammetjes schoon aan het haakje .Dus de ouwe heks komt donderdagmiddag weer langs, zogenaamd om te kijken of ze goed groeit, ik weet wel beter, ze wil haar gewoon opvreten als ze lekker bol en rond en mollig als een zacht kadetje in dr wiegje.... Maar donderdag, hahaha ... dan ben ik niet alleen thuis, dan is de dappere ridder,de kleine grote broer,het wilde paardenmeisje en de weerbarstige puber er allemaal om ons te redden uit de handen van de ouwe heks..... Maar voor alsnog stresst ze me enorm die ouwe heks met haar geweeg en gemeet pffff Met haar zwarte kraaloogjes gluurt zij spiedend in het rondte.... Hond en koningin Poes moeten ook al niks van haar hebben en bekijk...

Zoals je op de eerste foto kan zien lacht ze al echt op de eerste dag :-) Als ik haar vasthoud is het moeilijk alles helder te zien er hangt namelijk een soort van roze wolkje om haar heen,Haar kleine mollige lijfje brengt iedereen in ons gezin in absolute verrukking en een soort van verliefdheid, er moet gekust, gewiegd, geknuffeld en vele lieve woordjes worden in haar verrukkelijk kleine prachtige oortjes gefluisterd. Ze doet dan ook erg haar best en laat superaantrekkelijke scheetjes en boertjes en heeft vreselijk charmant wel 5 keer per dag vreselijk de hik.Das best heel vermoeiend als je nog maar zo'n klein lijfje hebt en daarom slaapt ze tussen de bedrijven door ook lekker en groeit ondertussen goed. Met haar vreselijk donkere haartjes en haar ietwat gelige teint , en haar kleine spleetoogjes lijkt ze wel Chinees :-).

Krom, beverig, en hijgend strompel ik door mijn huis, meer gelijkend op een stokoud vrouwtje van 88 lentes, dan een kersverse moeder van piepjong babytje.Daarbij stromen de (kraam)tranen als een nooit stoppende rivier langs mijn bloedarmoedige wangen, de trap af .De werkelijk fantastische en lieve kraamhulp is als een rots in de branding als een soort van supervrouw,als een ... nouja ik weet het ff niet maar ze doet werkelijk wonderen, verzet bergen en bergen en bergen,was,huishouden en opbeurende en aanmoedigende woorden die als verkoelende compressen op mijn ouwevrouwtjessyndroom voelen. Nietjes worden netjes uit mijn lijf gehaald en ik (b)lijk niet uiteen te vallen... hoe wonderlijk.